Column: Wat gaat er toch mis aan het Binnenhof?

Gaat er teveel aandacht naar het maken van selfies buiten, voordat de gesprekspartners de vergaderkamer ingaan.

Het moet ergens aan liggen dat de voor de hand liggende coalitiemogelijkheden steeds afspringen.

Op deze plaats heb ik het al eens eerder betoogd, maar als je niet op elke politieke slak zout legt, zijn de onderlinge verschillen tussen de partijen rond het midden gering. Voor de een moet er wat water bij de wijn, en voor de ander moet het juist andersom. Maar de gesprekken nu lijken meer op water naar de zee dragen.

Misschien moeten de formatiegesprekken eens een keertje buiten Nederland gehouden worden, zodat de blik iets verruimd wordt.

Ook al proberen de hoofdrolspelers op Facebook - jolig zoals door Mark Rutte en Halbe Zijlstra, of deemoedig door Jesse Klaver - aan de kiezer uit te leggen waarom niks lukt, is het formatieproces voor een normaal mens niet te begrijpen.

Natuurlijk is het gemiezemuis van GroenLinks over de vluchtelingen onverkoopbaar. Niet dat het onderwerp onbelangrijk is, maar gedetailleerd een groot internationaal vraagstuk even in een Nederlands regeerakkoord aftikken is onzinnig.

Ik blijf overigens de gedachte houden dat als je met elkaar echt iets wilt, dat het ook moet kunnen lukken. En die wil was er waarschijnlijk niet.

Misschien was de onwil bij het CDA op een samenleven met GroenLinks wel het grootst.

Opvallend trouwens dat je uit het CDA helemaal niets hoort. Een club die zich mede baseert op de Bijbel, waarin hulp aan mensen met pech uitvoerig en vooral ruimhartig staat beschreven, houdt zich op het vluchtelingenthema, duurzaamheid en bestrijding van de ongelijkheid wel erg stil. Anders gezegd, Buma heeft de achterban er goed onder.

Wat geen garantie is opdat het zo blijft.

De afgelopen weken is er - voor ons veelal onzichtbaar - bijna extreem veel overleg geweest, bilateraal, trilateraal, quart lateraal, gegeten, gedronken en gebeld, dat je je afvraagt wat een mens nog meer kan doen om het samen eens te worden.

In elk geval is het nu weer een nieuwe ronde met - zo begrijp ik - geen nauwelijks nieuwe kansen.

De ChristenUnie moet waarschijnlijk door de Koning zelf gesmeekt worden mee te doen, en Pechtold zou tegelijkertijd zo diep moeten buigen dat het moment van schamen nabij is.

Lodewijk Asscher heeft inmiddels de vlucht naar voren gemaakt en richt zich nu reeds op verkiezingen, welke dan ook. De lonen moeten omhoog! Straks valt het demissionaire kabinet nog over de begroting voor het komend jaar.

Over enkele dagen begint het overleg over de Brexit in Brussel. Een overigens absurde exercitie, want de onderhandelingen gaan steeds minder over waar de Britten nog allemaal in Europa aan mee willen blijven doen. Volgende week meer daarover, maar het geeft aan dat er meer in de wereld op het spel staat dan een Binnenhofse discussie over meningsverschillen achter de komma.

Ik heb geen idee hoe je formatiedruk kan verhogen, maar ik zou als Tweede Kamer een deadline stellen.

Lukt een meerderheidskabinet niet en draait het uit op een minderheidscoalitie, dan kan het parlement beslissen het huidige demissionaire kabinet weer missionair te maken. Dan kan een minderheidscoalitie meteen een doorstart maken. En dan kan de aan te nemen motie eindigen met: … en gaat over tot de orde van de dag.

Persconferentie Tjeenk Willink. Foto: Ivar Lingen.

Kees Boonman (@KeesBoonman) is de vaste politiek commentator van EenVandaag en presentator van het politieke programma Kamerbreed op NPO Radio 1.