De temperatuur stijgt en het kan mij niets schelen

Ik sla vanochtend de krant open en lees het voorpaginanieuws: De temperatuur op aarde was nog nooit zo hoog. Het is gemiddeld ruim één graad warmer op aarde dan zo’n 115 jaar geleden. Door toenemende concentratie van broeikasgassen in de atmosfeer en verschijnselen als El Niño loopt de temperatuur behoorlijk op. We krijgen meer extreem weer: zwaardere stormen, meer neerslag en langere perioden van droogte. Tegen het einde van de eeuw zullen in delen van Afrika, Azië en Latijns-Amerika 15 tot 50 minder aangename dagen per jaar voorkomen (heel warm of heel koud met hoge luchtvochtigheid).

Als ik klaar ben met lezen denk ik: Zo, heb ik nog tijd voor een Netflixje vandaag? Het doet me werkelijk he-le-maal niets, dat klimaatnieuws, en daarover kan ik me dan wel weer druk maken.

Waarom laat het me koud? Omdat ik er niks van merk? Ik ga bij mezelf na: Iets meer regen? Nou en!? Gemiddeld 1 graad warmer? Lekker toch!? En ergens heb ik ook het gevoel dat wat er met het klimaat gebeurt niet echt beïnvloed wordt door mijn benzine-auto, maar gewoon onoverkomelijk is. De overgang van de ijstijd naar het huidige klimaat had toch ook niks met de mens te maken?

Nachtmerrie

Ja, het ijs op de Noordpool smelt sneller en groeit minder snel aan. Ach, daar bedenken we vast wel weer iets op. Of de gevolgen blijken toch wel mee te vallen over een paar jaar. Voor ik het weet heb ik alles dood gerelativeerd en ga ik weer over tot de orde van de dag. Daarmee ben ik waarschijnlijk de nachtmerrie van elke klimaatactivist. Ik lees de problemen, ik signaleer het, maar het doet me niets en daar kan ik vooralsnog geen verandering in brengen. Ik weet dat er velen met mij zijn. Die misschien in een gesprek over het klimaat wel wat sociaal wenselijke antwoorden geven, maar als het puntje bij het paaltje komt geen seconde nadenken om de auto te pakken in plaats van de fiets. Hoogstens is er sprake van afkopen van het geweten met een paar zonnepanelen op het dak.

Ik baal van mijn eigen hardleersheid op dit terrein en hoop maar dat de beleidsmakers iets meer voelen van die 1,2 graden extra warmte sinds 1880, want ik stap zo gewoon weer in m’n auto.

Renze Klamer is presentator van Langs de Lijn En Omstreken