Het meisje met het rode haar

Het blijkt te gaan om een goedlachse Deense, die heel bewust haar standplaats kiest. Vroeg opstaan is voor haar geen enkel probleem, ze wil perse als eerste aanwezig zijn zodat zij recht voor het ereplatform kan staan. Dat heeft twee voordelen, vertelt ze. Als ze naar rechts kijkt, ziet ze de finishlijn en kan ze dus live de winnaar over de streep zien komen. En op het moment dat de 'ceremonie protocollaire' plaatsvindt, staat zij strategisch om de bloemen op te vangen.

Het is haar al een paar keer gelukt, vertelt ze. Zo kreeg de Deense al eens de bloemen van bollentrui-drager Ciccone. En vorig jaar nog, het boeketje groen van Wout van Aert. Maar waar ze eigenlijk op hoopt, van droomt, dat zijn de gele ruikers van Jonas Vingegaard. Ook daarom staat ze hier, duidelijk herkenbaar aan haar haarkleur en de vikingmuts, die ze straks op zal zetten.

De Deense ondersteunt weliswaar het volledige peloton - ja, ook Pogi - maar haar landgenoot Vingegaard toch net even meer. Ze komt superlatieven tekort om zijn prestaties deze Tour te benoemen, het was allemaal ‘insane’.

Haar euforie staat in contrast met de manier waarop Vingegaard zich doorgaans profileert: kalm, haast emotieloos. Zo is-ie, weet de Deense: extreem serieus als hij fietst. Maar daarbuiten zegt hij ook gewoon 'hallo'. Sterker nog: toen ze eerder in een bergetappe op het dak van haar auto was gaan staan met de vikingmuts op, had ze zelfs een hoofdknikje van Jonas gekregen.

Het heeft alles te maken met zijn afkomst, legt de vrouw uit. Jonas komt uit Jutland. En daar zijn de mensen extreem nuchter. Moet je zijn ouders eens spreken. Nou ja spreken: ze zeggen vrijwel niets.

Het is inmiddels zes uur in Le Markstein en de Deense met het rode haar staat nog altijd rotsvast op haar plek, inmiddels geflankeerd door honderden mensen. Als Jonas Vingegaard op het podium verschijnt om zich -opnieuw- in het geel te laten hijsen, hoor ik haar boven iedereen uit. "Joooonaaaas!". De bloemen belanden voor haar voeten, maar aan de verkeerde kant van het hek. Een beveiliger is zo goed het gele boeket op te pakken en aan haar te geven. Haar vreugdekreten overstemmen de officiële hymne van de Tour.

Zeg het met bloemen, het zou een mooie reclamecampagne zijn in de Tour de France.