Pieter Derks neemt het op voor brexit-stemmers

In een droevig fragment horen we een kiezer die gewend is dat ze toch altijd wat anders doen dan dat zij stemt. De hele familie had dus Leave gestemd maar is zich rot geschrokken dat Groot-Brittannië nu ook echt uit de EU zal vertrekken, al is het nog maar de vraag of dat ook echt zal gebeuren, want het land wordt nu ineens gegijzeld door chaos, verdeeldheid, gebroken beloftes, financiële problemen en besluiteloos leiderschap; Londen lijkt verdomme ineens de Europese Unie wel.

En wat nog gekker is: terwijl Groot-Brittannië z’n best doet om tijd te rekken, en tot een zouteloos compromis te komen, terwijl er ook nog landen dreigen hun Unie te verlaten, dringt Europa ineens aan op snel handelen en duidelijke keuzes. Wat een aardverschuiving , ik zeg brexit-stemmers, dank jullie wel. Dit had Europa even nodig.

Ik begin de lichtpuntjes van de brexit te zien. Natuurlijk, het is droevig, dat al zoveel eerder teleurgestelde kiezers zich nu opnieuw bedrogen voelen want de afgelopen dagen werden alle beloftes en slogans opnieuw ingetrokken. Nagal Farage begon er al mee de ochtend na het referendum, toen de uitslag net een uurtje binnen was, en hij toe moest geven dat er toen geen extra geld naar de gezondheidszorg zou gaan.

They made a mistake, alsof hij niet al zeventien jaar aanvoerder en uitvinder van de Leave-campagne is. Alsof Wayne Rooney zou zeggen: ''Ja ik weet ook niet wat die Engelsen hadden vanavond, ze hebben het echt verprutst tegen IJsland, man man man, wat heeft Engeland een slechte wedstrijd gespeeld. Die aanvallen, die slechte passes, die Rooney, man, wat heeft hij een fouten gemaakt.''

Je kan hier boos om worden en je kan Nigel Farage een charlatan en een leugenaar noemen en dingen roepen als kiezersbedrog en ondermijning van de democratie, allemaal waar. Hij heeft gelogen in de campagne, maar aan de andere kant: hij geeft dat binnen 24 uur na de verkiezing al toe. Dat is veel sneller dan de meeste andere politici doorgaans doen. Normaal gesproken duurt het vier jaar voordat je er achter komt dat je stem gebaseerd was op iets dat helemaal niet door is gegaan.

Sommige politici blijven zelfs na hun loopbaan nog volhouden dat ze echt niet gelogen hebben. George W. Bush denkt nog steeds dat-ie twee fantastische oorlogen heeft gewonnen. Wim Kok blijft volhouden dat we z’n kwartje nog een keer terug gaan krijgen. En Mark Rutte probeert nog steeds de aandacht af te leiden zodra iemand vraagt waar die duizend euro blijft.

De brexitstemmers zijn dan misschien voorgelogen en opgelicht, maar het is toch eigenlijk geweldig dat ze er al na één dag achter zijn gekomen.

Dat betekent dat de democratie nu bijna werkt zoals het zou moeten. De ontmaskering komt nog maar 24 uur te laat. We zijn nog maar 24 uur verwijderd van goudeerlijke en glasheldere politiek. De teleurstelling die normaal wordt uitgesmeerd over vier lange jaren, waardoor de kiezer ook niet meer weet wiens schuld het nu eigenlijk was, behalve dan sowieso die van Diederik Samsom natuurlijk. Die teleurstelling is nu snel en duidelijk gekomen en ook nog op de juiste personen gericht.

Kortom: Europa is slagvaardiger geworden. Nigal Farage heeft de waarheid verteld.
En die mevrouw uit Manchester gaat met haar hele familie de volgende keer nog beter nadenken over wat ze gaat stemmen.

Ik zeg: lang leve de brexit.

De column van Pieter Derks is hier terug te luisteren: