Er valt weinig te vieren in Kiev

Voor 1991 was Oekraïne onderdeel van de oude Sovjet-Unie maar op 24 augustus van datzelfde jaar, na een mislukte coup in Moskou, greep Kiev zijn kans en riep de onafhankelijkheid uit. Op 1 december 1991 sprak maar liefst 90 procent van de bevolking zich voor de afscheiding uit.

Veel Oekraïners zullen moeite hebben om

een feestje te vieren. Daarvoor is er immers in de afgelopen jaren te veel mis gegaan. Het land kampt met een ontstellende corruptie waarop niemand greep lijkt te krijgen en de bevolking in cynisme hult. Poetin heeft de Krim bezet en steunt in Oost-Oekraïne rebellen die dood en verderf zaaien; een oorlog die de schatkist, waar al bijna niets meer inzit, uitput.

Nazi's

Van Rusland heeft Kiev niet veel te verwachten. Poetin laat geen gelegenheid voorbijgaan om de bevolking in Oekraïne te verdelen door de donkere pagina’s uit de Oekraïense geschiedenis nog eens onder de aandacht te brengen. Als Poetin het over Kiev heeft dan spreekt hij over nazi’s. Het is een succesvolle methode om de hele politiek in Kiev zwart te maken, maar het is natuurlijk onzin. Kiev kent neonazi’s, maar die zijn verreweg in de minderheid.

Van Europa en Obama heeft Kiev ook niet veel te verwachten. Kiev hoopt op levering van wapens in de strijd met Rusland maar daar durven Obama en Europa zich niet aan te branden. Kiev kan wel rekenen op steun van de IMF en de EU, maar dan moet de corruptie wel worden aangepakt en dat blijkt keer op keer een veelkoppig monster dat zich niet gemakkelijk laat verslaan.

Het komt er dus op neer dat Kiev betrekkelijk alleen staat. De sancties tegen Rusland die de EU en de VS instelden na de bezetting van de Krim bijten niet echt. Rusland heeft veel meer last van de lage olieprijs - die nu weer beetje stijgt - dan van de sancties. Moskou heeft wel last van het uitblijven van buitenlandse investeringen maar dat lijkt Poetin niet te deren.

Arme Ivanov

Ik had verwacht dat Poetin zich een beetje zou gedragen op de Krim en Oost-Oekraïne om zo af te komen van de sancties. Het tegendeel is gebeurd. Op de Krim beschuldigt Poetin Oekraïne van inmenging terwijl daar vooralsnog geen bewijzen voor zijn. Ook in de onderhandelingen over de zogenaamde Minskakkoorden zit geen enkel schot. Poetin heeft zelfs zijn chef-staf Sergej Ivanov ontslagen die wel een voorstander was van een compromis om van de Westerse sancties af te komen. Die arme Ivanov moet nu zijn dagen slijten als ‘gevolmachtigde’ voor natuurbeheer, milieu en transport. Nou dan weet je het wel.

Kiev weet waar Poetin op uit is. Hij wil gewoon de oorlog in Oekraïne bevriezen en soms weer even doen oplaaien met als doel Kiev verder te destabiliseren. En Kiev weet ook hoe succesvol die strategie is. Kiev is zelf immers zo verdeeld dat het voor Poetin kinderspel is om de interne vuurtjes op te stoken. Poetin slaagt er zelfs in om mensen en zelfs politici in het Westen te doen geloven dat Kiev de aanstichter is van alle ellende. Marine Le Pen leent zelfs geld van hem.

Nee, er valt vandaag weinig te vieren in Kiev.

Arend Jan Boekestijn is buitenlandspecialist en commentator bij Dit is de Dag op NPO Radio 1