Cécile Koekkoek: Wat had ik Yuri van Gelder een feestje gegund

Ik had afgesproken met enkele supporters van de Nooit Opgeven Altijd Doorzetten Aangenaam Door Vermaak En Nuttig Door Ontspanning Combinatie uit Breda. Ze hadden een afslag gemist vanwege een overdosis gezelligheid in de auto. Dat heb je met Brabanders.

Dus ik was alleen.

Paradiso was stijf uitverkocht. Ik kon nauwelijks bewegen, wat op zich jammer is bij een band die vraagt om een potje hartstochtelijk haarzwiepen.

Naast mij stond een andere liefhebber. Tussen de nummers door probeerden we zo nu en dan een paar kreten uit te wisselen, maar we kwamen niet veel verder dan ‘boer’, ‘VARAgids’ en ‘echt waar?’

Later kon ik deze geluidsstoten omzetten in de volgende dialoog:

"Ik ben een Friese boer. Dat geloof je niet hè."
''Echt waar?''
''Echt waar.''
''Ik werk bij de VARAgids.''
''Echt waar?''
''Echt waar.''
''Die lees ik al tien jaar. Dat zou je niet denken hè, van een boer.''

Ik liet een korte stilte vallen en zei vervolgens dat ik elke week een column schreef over sport.

"Die is me nooit opgevallen," zei hij. "Over sport? Ken je Ids Postma? Dat is een vriend van me. We schaatsten vroeger samen, maar hij was altijd net iets beter dan ik. Hij houdt ook van Dinosaur Jr, maar hij moest dit weekend met Anni naar Oostenrijk, vandaar dat hij er niet bij is."

Dat vond ik op z’n zachtst gezegd erg jammer.

Hij vertelde dat Ids en hij op donderdag samen bier dronken in de plaatselijke kroeg, dat hij vroeger casettebandjes voor hem opnam, en dat Ids een nieuwe machine had gekocht die hij deze week nodig moest gaan bekijken.

"Doe de groeten aan Ids," zei ik, "zeg maar dat ik vroeger fan van hem was en dat ik Anni wel begrijp, met zo’n Friese boer."

Hij zou het zeggen.

Aan de spannende dagen in Japan in 1998 dacht Ids eigenlijk nooit meer, las ik een paar dagen later in de Leeuwarder Courant. Het leven was er te druk voor en zijn gemoed te nuchter. Vierhonderd koeien telde zijn melkveehouderij inmiddels. En hij ging inderdaad regelmatig naar Salzburg met Anni, waar de ex-schaatster een kinderkledingzaak bestierde. In 2015 was er een tweede filiaal geopend, in Sneek.

In hetzelfde stuk las ik dat Ids de gouden medaille op de 1000 meter in Nagano destijds uitbundig had gevierd. De drank had rijkelijk gevloeid, er waren Russen bij en dus ook wodka. Veel wodka. De atleten hadden een Olympische vlag naar beneden gehaald en een brandblusser leeggespoten in de kamer van schaatscoach Peter Mueller. De volgende dag kregen ze de rekening gepresenteerd: 5000 gulden schade. Niet meer doen hè, had chef de mission Ard Schenk gezegd. Zand erover.

Maar dat was Ard Schenk. In korte tijd zijn de tijden veranderd. Yuri van Gelder moest naar huis. Wat had ik hem een feestje gegund.