Tegenprestatie voor bijstandsgerechtigden geen oplossing volgens deze wethouders

Richard Moti is wethouder van Werk en Inkomen in Rotterdam en Rutger Groot Wassink is wethouder Sociale Zaken in Amsterdam. Ze reageren op het plan van staatssecretaris Van Ark.

Te weinig geld voor gemeenten

Een reden waarom een verplichte tegenprestatie voor bijstandsgerechtigden niet zou werken, heeft volgens Moti te maken met hoeveel geld er beschikbaar is voor de gemeenten om mensen in de bijstand weer aan het werk te helpen. "We moeten dit maar even doen. Maar ik zou zeggen: doe dan ook boter bij de vis. De afgelopen jaren is het budget dat gemeentes krijgen om mensen aan het werk te helpen drastisch omlaag gebracht. In 2010 kregen gemeenten nog 4,5 duizend euro per bijstandsgerechtigde om aan het werk te helpen. Dat is inmiddels 1500 euro, dus 3 keer zo weinig."

"De staatssecretaris vindt dat iedereen een passend aanbod moet krijgen om weer aan het werk geholpen te worden, waar we het in Rotterdam helemaal mee eens zijn, maar dan moet ook het budget erbij om het mogelijk te maken. Een passend aanbod kost namelijk wel geld en tijd."

Van bijstand naar vast contract

Iemand die wel door middel van een tegenprestatie weer aan de bak kwam is Chamae Azir. Drie jaar geleden kwam Azir weer aan de bak. Ze is nu beheerder van het buurthuis in Rotterdam Kralingen. Ze zat acht jaar in de bijstand en met behulp van een activeringscoach kon ze weer aan het werk. De tegenprestatie was voor haar geen 'moeten', ze wilde het doen.

"Bij de uitkeringsinstantie moet je elk dubbeltje verantwoorden. En nu heb ik echt het gevoel: 'ik heb lekker gewerkt, ik heb lekker mijn eigen geld verdiend'", zegt Azir. Ondanks dat zij door een tegenprestatie weer aan het werk ging, denkt ze dat een tegenprestatie verplichten geen goed idee is. "Als je mensen dwingt krijg je meestal niet wat je wil. Ik denk echt dat je per situatie moet kijken naar een persoon."

Te weinig geld voor gemeenten

Een reden waarom een verplichte tegenprestatie voor bijstandsgerechtigden niet zou werken, heeft volgens Moti te maken met hoeveel geld er beschikbaar is voor de gemeenten om mensen in de bijstand weer aan het werk te helpen. "We moeten dit maar even doen. Maar ik zou zeggen: doe dan ook boter bij de vis. De afgelopen jaren is het budget dat gemeentes krijgen om mensen aan het werk te helpen drastisch omlaag gebracht. In 2010 kregen gemeenten nog 4,5 duizend euro per bijstandsgerechtigde om aan het werk te helpen. Dat is inmiddels 1500 euro, dus 3 keer zo weinig."

"De staatssecretaris vindt dat iedereen een passend aanbod moet krijgen om weer aan het werk geholpen te worden, waar we het in Rotterdam helemaal mee eens zijn, maar dan moet ook het budget erbij om het mogelijk te maken. Een passend aanbod kost namelijk wel geld en tijd."

Van bijstand naar vast contract

Iemand die wel door middel van een tegenprestatie weer aan de bak kwam is Chamae Azir. Drie jaar geleden kwam Azir weer aan de bak. Ze is nu beheerder van het buurthuis in Rotterdam Kralingen. Ze zat acht jaar in de bijstand en met behulp van een activeringscoach kon ze weer aan het werk. De tegenprestatie was voor haar geen 'moeten', ze wilde het doen.

"Bij de uitkeringsinstantie moet je elk dubbeltje verantwoorden. En nu heb ik echt het gevoel: 'ik heb lekker gewerkt, ik heb lekker mijn eigen geld verdiend'", zegt Azir. Ondanks dat zij door een tegenprestatie weer aan het werk ging, denkt ze dat een tegenprestatie verplichten geen goed idee is. "Als je mensen dwingt krijg je meestal niet wat je wil. Ik denk echt dat je per situatie moet kijken naar een persoon."

Radio EenVandaag

Dit artikel is een bijdrage van Radio EenVandaag, elke werkdag tussen 14 en 16 uur op NPO Radio 1. Meer over de uitzending is te vinden op EenVandaag.nl, Facebook of op Twitter.