Oud-presentator Paul Jambers: 'Ik was de seismograaf van de maatschappij'

Jambers was een typisch naoorlogs kind: gehoorzaam en leergierig. Uiteindelijk kwam hij op de filmacademie in Brussel terecht, waarna hij voor de Vlaamse publieke omroep reportages ging maken. Uiteindelijk vond hij midden jaren 80 zijn handelsmerk: portretten van mensen aan de zelfkant van de maatschappij, die de Vlaming, en later ook de Nederlander, aan de buis gekluisterd hielden. "Ik drong door in verschillende milieus en interviewde mensen over  hun seksuele afwijking, bijvoorbeeld", zegt Jambers. "Ik was de seismograaf van de maatschappij."

Vooral in Nederland kwam Jambers dat weleens op kritiek te staan. Zijn programma’s zouden te veel op sensatie gericht zijn. Dat werpt de 80-jarige tv-maker verre van zich: "Als je een verhaal schrijft, heb je stof nodig. Ik was een verhalenverteller." Het programma stond dicht bij de mensen. "Mijn bedoeling was om gedrag te verklaren door middel van getuigenissen." Daarmee legde Jambers maatschappelijke thema’s bloot waar in België een taboe op berustte, zoals AIDS of sadomasochisme.

Jambers, die ook in Nederland nog vaak aangehaald of geïmiteerd wordt vanwege zijn unieke voice-overs, viert op zijn 80ste nog steeds het leven en wil zo lang mogelijk doorgaan. "Mijn prioriteit is gezond leven. Ik geniet van het leven, ik heb een jonge vrouw en ik ben een gelukkig mens."