Janelle Monáe is veel meer dan alleen een succesvolle popartiest

Het laatste album van Janelle Monáe 'Dirty Computer' ontving lovende reacties. Haar muziek is een wisselend en uniek geluid dat zich niet beperkt tot r&b en funk. Hiermee spreekt ze een breed publiek aan. Dat de zangeres in Paradiso staat is volgens Dan Hassler-Forest ''Alsof je in 1973 naar Prince in Paradiso kon gaan. Dat gebeurt één keer en daarna worden ze zo groot, dat dat niet meer kan. Daarom heb ik voor allebei de avonden een kaartje gekocht. Iedere show is weer anders en vertelt een ander verhaal. Je kunt haar werk luisteren als muziek, maar je kunt ook een film van 48 minuten downloaden waar haar nummers in verwerkt zitten.''

Hassler-Forest heeft een boek geschreven, Science Fiction, Fantasy and Politics (2016), waarin hij de relatie beschrijft tussen politiek en fantasie-verhaalwerelden zoals Lord of the Rings en Game of Thrones. Maar ook Janelle Monáe komt voor in zijn boek. ''Mensen zijn gek op escapatische verhaalwerelden die ook iets zeggen over ons politieke landschap. Janelle Monáe is voor mij een voorbeeld van een artiest die een science fiction-achtige wereld opbouwt in haar muziekvideo's en performances.''

Afrofuturisme

Afrofuturisme zorgt ervoor dat zwarte mensen een tastbare plek hebben binnen sciencefiction en alles wat futuristisch is. Het is een mix van zwartheid en sciencefiction in de kunst, muziek, mode en fictie. Er worden verhalen verteld waarin zwarte mensen niet ondergeschikt zijn of een secundaire rol hebben. Daarnaast gaat het over het heft in eigen handen nemen en je een betere toekomst voorstellen, zelfs wanneer we vaak geen controle hebben over het heden.

'Vlucht voor macht'

Afrofuturisme is -simpel gezegd- zwarte sciencefiction. Het is gebaseerd op een cultuurbeweging uit de jaren 60 en 70 door kunstenaars die zich bezig hielden met de burgerrechten in Amerika. Volgens de kunstenaars ziet de Europese en Amerikaanse sciencefiction-traditie een witte toekomst voor zich; een toekomst waarin mensen van kleur dus niet bestaan of enkel een secundaire rol hebben. Janelle Monáe laat dit sterk terugkomen in haar werk. "Een voorbeeld daarvan is het conceptalbum Metropolis. Ze neemt daarin een alter ego aan: Cindi Mayweather, een androïde -het slavenras van de toekomst, die verliefd is geworden op een mens. Dat is verboden en daarom wordt ze opgejaagd door bountyhunters. Deze plaat vertelt over haar vlucht voor de macht."

Naast haar werk als zangeres speelde Monáe ook een van de hoofdrollen in de film Hidden Figures. Monáe is één van de drie briljante zwarte vrouwen die werkte voor NASA. "De film laat het verhaal zien van een onderdrukt verleden waarin stoere witte mannen de ruimte in gingen terwijl een groep zwarte vrouwen het moeilijke rekenwerk deed. De film vertelt het waargebeurde verhaal over een stukje onbekende geschiedenis."

Meer dan alleen zingen

Dat de zangeres nog veel meer kan dan alleen zingen en acteren is terug te horen in haar muziek. Het strijdlied Hell You Talmbout is speciaal gemaakt om te zingen tijdens protesten en demonstraties. In samenwerking met een groep kunstenaars die onderdeel is van haar platenlabel Wondaland zingen ze Hell You Talmbout gevolgd door namen van zwarte mensen die slachtoffer zijn geworden van racistisch geweld in Amerika. ''Hiermee is ze een belangrijk figuur geworden als zwarte vrouw in de mediawereld die haar werk gebruikt om verandering te creëren voor homoseksuelen, zwarte mensen en vrouwen binnen onze samenleving. Een positieve manier om te vechten voor een betere wereld'', aldus Hassler-Forest.

Hassler-Forest: ''De muziek van Janelle Monáe is voor iedereen; luisterbaar en mainstream. Tegelijkertijd besteed ze veel aandacht aan haar studioplaten en muziekvideo's. Ze combineert diverse genres met elkaar waardoor je blijft luisteren en nieuwe elementen blijft ontdekken.''

Meer van De Nieuws BV?

Volg ons op Facebook en Twitter