Waarom Japan weer op walvissen jaagt

1. Eigen wateren

De strategie van Japan is veranderd. De grootste verandering is dat Japan nu alleen in de eigen wateren gaat vissen, aldus Oosterbaan. "De belangrijkste vraag is wat ze volgend jaar gaan doen", zegt hij. Japan houdt zich niet meer aan de internationale afspraken sinds ze uit de walviscommissie zijn gestapt.

2. Beschermde soorten

Wel houdt Japan zich aan de eigen quota. "Maar die bepalen ze dus zelf", vertelt Oosterbaan. In de eigen afspraken staat dat ze niet zullen jagen op de beschermde soorten. Er zijn maar drie soorten niet bedreigd, dat zijn voornamelijk dwergvinvissen.

Toch gaat het nog altijd niet goed met de walvissen. "Met de bultruggen gaat het nog het beste, maar daar leeft nog maar 20 procent van wat er vroeger was", aldus Oosterbaan. Over de dwergvinvis zijn geen cijfers van vroeger bekend. "Daar is vast niet meer dan twintig procent van over."

3. Boosdoener

Ook de wetenschappers van de IWC waarschuwen nog voor de vooruitgang onder de walvissen. "Zij vinden het nog niet verantwoordelijk om te jagen omdat ze zich zo langzaam voortplanten", zegt Oosterbaan. "Het herstel is te traag."

Daarnaast loopt de visvangst in de Japanse wateren ook terug. Volgens boswachter Arjan Postma zoeken ze niet de schuld bij zichzelf. Volgens Japanners komt het door de walvissen die de vissen eten.

4. Internationaal overleg

Japan wil zich dus voornamelijk aan zijn eigen regels houden. Ze vinden de internationale overleg ‘te onbeleefd.’ "Dat is wel erg makkelijk om je achter te verschuilen", aldus Postma.

Oosterbaan snapt Japan wel. "De IWC begon met alleen maar landen die aan walvisjacht deden." Daarbij hoorde ook landen die nu gestopt zijn, zoals Nederland. De laatste jaren zijn er een heleboel landen bijgekomen om het voor of tegen kamp te versterken. Oosterbaan: "Nu hoort bijvoorbeeld Mongolië ook bij het IWC."

"Japan denkt: we kunnen zelf wel bepalen wat wij willen. Deze houding zie je ook bij andere landen", aldus de bioloog, verwijzend naar Rusland en de Verenigde Staten.

5. Traditie en geld

Walvisvlees wordt niet door iedereen gegeten in Japan. "Het is echt voor een bepaalde groep mensen die zich vasthouden aan tradities", zegt Oosterbaan. En dat vasthouden aan tradities gebeurt niet alleen in Japan. "Ik zie het als een onderdeel van een trend." Postma stemt daarmee in: "In Zuid Afrika willen ze ook weer ivoor gaan verkopen." Maar naast traditie speelt geld ook een rol. Oosterbaan: "Nu hoeven ze niet meer naar de zuidpool te varen."