Binnenland

De samenwerking tussen politie en burgers: 'Het krijgt steeds meer een vaste plaats in de opsporing'

foto: ANPfoto: ANP

Nieuws
De samenwerking tussen politie en burgers: 'Het krijgt steeds meer een vaste plaats in de opsporing'

In politieonderzoeken is een intensieve samenwerking met burgers eerder een uitzondering dan een regel. Maar de zaak van Anne Faber deed Carlijn Plancken, Chef Opsporing Midden Nederland, totaal anders naar die samenwerking kijken. In de serie Nooit meer hetzelfde van De Nieuws BV vertelt Carlijn Plancken over deze samenwerking.

De samenwerking tussen de politie en burgers in de zaak van Anne Faber is uniek. Daarvoor was de politie niet zo happig op de bemoeienis van burgers laat Plancken weten. "Ik denk in de eerste plaats dat we daar sowieso te weinig naar keken; wat kunnen burgers voor ons betekenen in opsporingsonderzoeken en ik denk dat we ook vaak te veel nadachten over controle, hoe houden wij grip op de zaak, hoe zorgen we dat we alle touwtjes in handen hebben."

Wij hebben meteen gezegd, we moeten dat omarmen.
Carlijn Plancken

In haar hoedanigheid al chef opsporing Midden Nederland raakte Plancken al vrij snel betrokken bij de vermissing van Anne Faber. Het eerste weekend werd ze direct gebeld en gedurende de week raakte ze steeds meer betrokken. Wat al vrij snel opviel was hoe betrokken en actief de familie van Anne was.

"Wij hebben meteen gezegd, we moeten dat omarmen. We moeten met die familie, en überhaupt de burgers die willen helpen bij deze zaak, daar moeten we nauw mee gaan samenwerken. We moeten niet proberen dat van ons af te houden."

De jas van Anne

Dat bleek een goede insteek want al gauw leverde het team rondom de familie een waardevolle bijdrage leverde aan het werk van de politie. "De vriendinnen van Anne die hebben op maandag al, zoals wij zouden zeggen, uitgerechercheerd wat voor jas Anne precies aanhad toen ze ging fietsen. Dat had ons als politie heel wat tijd gekost om het uit te zoeken."

"Die vriendinnen zijn meteen aan de slag gegaan en die dachten dit is cruciaal, wat had zij precies aan. Ze zijn gaan kijken naar bonnetjes, naar aankoopbewijzen. In winkels gaan kijken van /goh hangt hij er nog?'. Dus zij hebben daar een enorme bijdrage aangeleverd."

Een dag later werd de jas van Anne gevonden, door burgers. Op de jas van Anne bleek uiteindelijk het DNA van Michael P. te zitten. Dit was dus een enorme doorbraak in het onderzoek, vertelt Plancken.

We waren verrast door hoe ontzettend georganiseerd en professioneel de familie aan de slag ging
Carlijn Plancken

Plancken was en is onder de indruk van de familie. "We waren verrast door hoe ontzettend georganiseerd en professioneel de familie aan de slag ging en hoe snel ze dat deden. Eigenlijk de hele structuur die wij hadden staan om zo snel mogelijk Anne te vinden, die hadden zij binnen no time ook opgebouwd. Dan sta je daar als professional naar de kijken en denk je jeetje mina, ongelofelijk dat zij dit voor elkaar krijgen."

Hoewel de politie veel gebruik heeft gemaakt van de samenleving had dat volgens Plancken nog wel meer mogen zijn. "We zijn er als politie bijna constant geweest. Vanuit de opsporing niet constant, wel met enige regelmaat. Maar als wij nog beter hadden geweten wat zij aan het doen waren, hoe zij hun onderzoek organiseerden, dan hadden we daar mogelijk ook meer uitgehaald. Dat is echt wel een leerpunt uit het onderzoek van de politie academie."

Niet alle informatie kan gedeeld worden

Het contact tussen de familie en de politie werd af en toe wat stroever omdat ze niet alles konden geven wat de familie graag wilde. "Wij kunnen niet alle informatie geven, maar we hadden wel meer kunnen vertellen over hoe zo'n opsporingsproces er uit ziet, wat we precies aan het doen waren. Ik denk dat dat al erg had geholpen."

Er zijn verschillende redenen waarom niet alle informatie gedeeld kan worden. Plancken: "Ten eerste speelt in zo'n onderzoek dader informatie een rol. Soms weten wij dingen uit ons onderzoek die alleen de dader tot dan toe ook weet. Die kan je niet delen met anderen want dan frustreer je eigenlijk je eigen onderzoek en ten tweede moet je alle scenario's openhouden. Je gaat er vanuit, je gevoel zegt dat ook, dat de familie van goede wil is en je ze kan vertrouwen, maar een scenario is ook nog steeds dat een familielid of een vriend betrokken is bij de zaak. Dat kun je niet uitsluiten."

Ook bij de politie is het doorgedrongen dat de samenwerking tussen burgers en politie heel waardevol kan zijn. "Het wordt niet standaard al veel meer ingezet, maar wat ik wel heel erg mooi vind om te zien naar aanleiding van het onderzoek is dat er echt veel meer aandacht voor is. Dit is nu ook een onderwerp in het opsporingsonderwijs. Hoe ga je om met burgers die mee willen doen aan een opsporingsonderzoek. Ik zie dat bij mijn eigen team en andere opsporingsteams dat er veel meer aandacht is voor bijvoorbeeld vrijwilligers die willen helpen bij onderzoeken. Dus over all krijgt het wel steeds meer een vaste plaats in de opsporing. Dat zou overigens nog veel meer mogen van mij"