Last van stress? Ga de natuur in!

Het najaar is in aantocht en de herfst komt stap voor stap binnensluipen. Een nieuwe kringloop breekt aan voor de natuur. Ook voor veel mensen is september een nieuw begin. 't Is weer voorbij, die mooie zomer. Het startschot voor een nieuwe ratrace is al gegeven.

Als ik voel dat ik mezelf aan het verliezen ben in deze alledaagse drukte, zoek ik de ruimte en de rust op in de natuur. Dan voel ik me weer verbonden met wie ik ben en wat mij omringt. Dan kan ik de koers aanhouden, met de waarden die belangrijk zijn voor mij. Zo niet, loop ik als een kip zonder kop mee in de mallemolen.

Ik geef een paar suggesties die je kunt doen in de natuur wanneer je de stress voelt opkomen:

1. Aan een handvol herfstbladeren ruiken.
2. Een kever op je hand laten rennen.
3. Tien minuten naar een kabbelend beekje luisteren.
4. Een halfuurtje dagdromen op een bank in de motregen.
5. Met je vinger de contouren van een huisslak volgen.

Voor mensen die de deur niet uit kunnen, raad ik het leggen van natuurpuzzels aan. Ik legde er ooit eentje van 1.250 stukken van een helderblauwe hemel. Daar ben ik even zoet mee geweest.

Dit soort activiteiten hebben iets gemeen met elkaar. Ten eerste zijn ze voor veel mensen kneuterig. En dat klopt. Het is niet sexy om bijvoorbeeld elke week beukennootjes te tellen in het stadspark. Ten tweede: deze activiteiten zijn niet nuttig.

Dan kun je besluiten met de vraag: wat heb je er dan in godsnaam aan? Wel, ze zijn kneuterig en nutteloos, maar ook van levensbelang.

Vlaams dichter Herman De Coninck schreef ooit: 'Nutteloosheid is een protest tegen al wat in deze wereld aan de orde is, nl. als iets niet winstgevend is, deugt het niet.'

In een wereld die vergiftigd wordt door hebben, is het hoog tijd voor zijn: het beste tegengif.

De natuur bewonderen met al je zintuigen houdt je geest zuiver van alle ruis die ons dagelijks te beurt valt. En laat je niet tegenhouden, ga er vooral mee door.

De natuur is je ultieme kompas.