Voor Ahmad (14) voelde leven in Syrië aan als horrorfilm

Ahmads verhaal is geen uitzondering. Wereldwijd woont een op de vijf kinderen in landen waar gevochten wordt. Dat is twee keer zoveel als twintig jaar geleden. Het gaat om 420 miljoen kinderen, maakte Save the Children vandaag bekend.

Een van de oorzaken van die toename is volgens de hulporganisatie dat oorlogen steeds langer duren. Zo duurt de oorlog in Syrië inmiddels langer dan dat de Tweede Wereldoorlog duurde.

Afghanistan, Jemen, Zuid-Soedan, de Centraal-Afrikaanse Republiek, de Democratische Republiek Congo, Syrië, Irak, Mali, Nigeria en Somalië zijn de tien landen waar kinderen het hardst worden getroffen, zegt Save the Children.

Het blijft in je hoofd zitten

"Het begon met demonstraties", vertelt Ahmad aan de keukentafel in zijn huidige woonplaats Capelle aan den IJssel. "Later werd er ook geschoten. Ik was echt bang, durfde niet meer naar school, kon niet buiten spelen."

Voor Ahmad voelde het leven in Syrië als een horrorfilm. "Ik kon 's nachts niet slapen, zo bang was ik." Uiteindelijk kon hij samen met zijn ouders, zusjes en broertje vluchten. Via Libanon kwamen ze in Nederland terecht. Hij denkt nog wel eens aan zijn tijd in Dara. "Je kan het nooit vergeten, het blijft gewoon in je hoofd zitten."

Via bekenden hebben ze nog wat foto's van hun voormalige huis gekregen. "Je ziet dat het helemaal kapot is, er is op geschoten, overal zitten gaten in de muur." Het doet hem pijn. "Het is een plek waar ik vroeger speelde, waar ik leuke dingen heb gedaan, zelfs al mijn speelgoed is kapot."

Goed meekomen

Ondanks al die nare herinneringen staat Ahmad positief in het leven. Hij lacht veel en is blij dat hij weer naar school kan. "Hier is geen oorlog, ik probeer de negativiteit achter me te laten."

Ahmad zegt het in vloeiend Nederlands. In de bijna vier jaar dat Ahmad in ons land is, heeft hij zichzelf dat aangeleerd. "Je kan wel in je eigen taal blijven spreken, maar dan snapt niemand je."

Op school kan hij goed meekomen. Hij zit nu in de brugklas en de kans is groot dat hij doorstroomt naar het VWO. Dan kan die ene droom uit Syrië misschien toch nog uitkomen. "Ja, ook in Nederland wil ik heel graag dokter worden", zegt hij met een grote glimlach.