Schaap is in beperkte mate onderdeel van dieet wolf

Voor het onderzoek zijn verschillende drollen van wolven onderzocht. In totaal gaat het om zo’n 700 uitwerpselen. "Via DNA-analyse en haren uit de poep kun je dan zien hoeveel ree, rund of schaap in die drollen zit", aldus Lelieveld. Er is duidelijk verschil te zien in het dieet van de wolven die op De Veluwe leven en de wolven die in Drenthe voorkomen.

Weinig schapenresten

Uit onverteerde resten in de poep blijkt dat wolven op De Veluwe vooral wilde zwijnen (aanwezig in 59% van de uitwerpselen), edelherten (18%) en reeën (16%) eten. In Drenthe zijn nauwelijks wilde zwijnen en edelherten aanwezig. Daar staat vooral de ree (53%) op het menu. Daarnaast werden natuurrunderen (37%), die worden ingezet voor natuurbeheer, en schapen (6%) teruggevonden in de ontlasting. Dat schapen geen groter onderdeel van het dieet van de wolf lijken te vormen, verrast Lelieveld: "Blijkbaar zijn wolven meer geïnteresseerd in de wilde hoefdieren. Waarschijnlijk weten ze die ook in hun eigen territorium makkelijk te vinden."

Een mogelijke verklaring is volgens de onderzoekers dat wolven meer schapen doden dan ze consumeren, omdat de schapen niet vluchten. Ook kan het zijn dat de wolf wordt gestoord en de prooi daardoor achterlaat. Daarnaast kunnen deze aanvallen ook het werk zijn van puberwolven die nog op zoek zijn naar een eigen territorium. Deze uitwerpselen zijn niet onderzocht, omdat ze moeilijk te vinden zijn. "Maar we verwachten wel dat juist deze wolven de meeste schade veroorzaken", aldus Lelieveld. Wolven die in roedels leven gebruiken hun ontlasting om het territorium af te bakenen en zijn daardoor beter op te sporen.

Meer wilde hoefdieren

Lelieveld noemt het opvallend dat er zo weinig gehouden hoefdieren in het dieet van de wolf voorkomen. Juist op De Veluwe, waar ook veel wilde hoefdieren leven, zie je dat schapen en gehouden runderen weinig worden gegeten door wolven. "Stel dat we ook edelherten zouden toelaten in Drenthe, zouden ze daar dan ook minder schapen en runderen eten?", vraagt Lelieveld zich hardop af.

Om dat mogelijk te maken, moet er iets veranderen in het natuurbeleid. "Daar zijn natuurlijk veel meer belangen bij betrokken dan alleen die van de wolf. Het edelhert was daar lange tijd niet welkom vanwege landbouwschade aan gewassen. Maar nu is er ook landbouwschade door de wolf, omdat er wel veel schapen worden gedood." Volgens Lelieveld is het daarom belangrijk om in ieder geval het gesprek te starten.