Rondom het peloton | Dolen met de gekke kat

Als er een klassement bestond voor mooie startplaatsen, zou Dole beslist hoog eindigen. Ze verzamelen er op een lang gerekt, zanderig terrein met een lange rij platanen langs de Avenue de Lahr. Het is in een bocht van de rivier de Doubs. Er is schitterende uitzicht op de oude stad boven, gedomineerd door de Notre-Dame. Ik was er zondag al. Ik houd ervan om zo’n plaats te verkennen in zijn puurheid, vóór hij deels zijn gezicht verliest door het neerstrijken van het Tour-circus, in Frankrijk ook bekend als Le Barnum. Het was vier dagen voor het begin van de T20, de internationale topconferentie over de saaiheid van de Tour. Die loopt vandaag af in Dole, met de aanstaande beklimmingen van de vervaarlijke toppen van de Jura.

Op de plek aan de rivier was een Gallische vesting logisch. Er zwom voedsel rond in wat een goede waterweg was. De naam komt van het Latijnse dola, voor een houw, of knip. Het moet afgeleid zijn van een knik in de rivier. Ik ben er zondagavond en maandagmorgen op mijn gemak gaan dolen. In de binnenstad geven kleine bronzen driehoekjes in het trottoir het traject van een stadswandeling aan. Ze zijn voorzien van het silhouet van een kat. Het is geïnspireerd op het kinderverhaal over de Chat Percée van schrijver Marcel Aymé (1902-1967). Hij woonde een tijd lang in Dole. Een chat is een kat, maar eenmaal perché is het zoiets als een geschifte gozer – beetje jazzy taalgebruik. Gekke kat kan ook.

In het hart van Dole hangen borden die verwijzen naar het huis van een wereldberoemde stadszoon, Louis Pasteur, naamgever van een verhittingsmethode om producten als melk te ontdoen van schadelijke microben. In de oude Rue de Besançon hield ik stil voor de Bar les Tontons Bringueurs, goed Frans voor Feestende Oompjes. Ik wilde er geen melk gaan drinken, maar was getroffen door een oud-Franse inscriptie op een marmeren plaat in de middeleeuwse zandstenen muur. Het gaat over de gruwelijke gebeurtenissen van 1479.

Dole was toen nog de hoofdstad van Franche-Comté, staat ten oosten van Frankrijk. Troepen van Lodewijk XI staken de stad in brand en slachtten de bevolking af. Een kleine groep burgers vluchtte in een wijnkelder op de plek van de Tonton-bar. Zij werden gespaard. Sindsdien heet het hier de Cave d’Enfer, de hellekelder. De Tour komt er niet langs, laat de binnenstad ongemoeid.

Op de Avenue de Lahr zal het vol staan met geschifte katten en feestende oompjes. Op het presentatiepodium zal de speaker zijn volume verhogen bij het roepen van de namen van Franse favorieten als Arnaud Demare, Romain Bardet en geletruidrager Chris Froome. De namen van de Nederlandse jongens zullen minder luid klinken. Hier laat zich het ontbreken van Tom Dumoulin voelen. Zijn klinkende Franse naam zou schitterend over de Doubs geschald hebben.