'Als jij een second opinion aan blijft vragen, staat je broer of zus langer op de wachtlijst'

Nederland kampt met een 'dubbele vergrijzing': we worden enerzijds steeds ouder en dat aantal ouderen is ook nog eens met meer. Om deze reden wordt er de komende jaren steeds meer beroep gedaan op de zorg. Zoveel, dat het niet meer te doen is, zegt Cornegé: "Als het geld er al is, dan is het personeel er niet. Je hebt ook mensen nodig voor het onderwijs en de veiligheid."

Dit betekent dat mensen bepaalde behandelingen ontzegd zullen moeten worden. Dat is hard, snapt Cornegé, maar lang op een wachtlijst staan is dat ook. Een gesprek persoonlijk maken, helpt, merkt ze: "Als iemand in Rotterdam een extra onderzoek aanvraagt, waardoor iemand in Amsterdam dat niet krijgt, dan voel je dat niet. Dat is ver weg. Maar als je zegt: jouw broer staat op een wachtlijst, moet je dan wel al die dingen doen waarvan wordt gezegd dat ze eigenlijk niet zoveel toevoegen?"

Artsen worden opgeleid om de patiënt die ze voor zich hebben zo goed mogelijk te helpen. Maar tot het uiterste gaan, zal niet altijd meer gaan, stelt ze: "Je moet meenemen hoe je omgaat met schaarste. Als er meer zorg nodig is dan kun je kunt bieden, moet je gaan nadenken waar je het meest kunt toevoegen." In opleidingen moet daar ook aandacht voor zijn: "Je hebt een medisch-ethische opleiding nodig om te kunnen triëren."

Minder salaris?

Veel medisch specialisten zijn niet in loondienst bij het ziekenhuis, maar werken via een maatschap, waardoor ze veel meer kunnen verdienen. Vanuit de Tweede Kamer wordt hier kritisch naar gekeken, omdat er een financiële prikkel in zit: hoe meer behandelingen je doet, hoe meer je verdient. Cornegé nuanceert dit: "De marge waarover we het hebben, valt enorm mee. Er zijn allebei rapporten over geweest en het verschil is echt niet zo groot."