Vechten voor meer homoacceptatie: wat levert deze strijd op?

Een ondergeschoven kindje

In het betaalde voetbal is homoacceptatie een ondergeschoven kindje, vertelt Blankenstein. Met de John Blankenstein Foundation wil ze het onderwerp op de kaar zetten. "Wij zijn er niet om spelers uit de kast te halen. Je moet binnen het jeugdvoetbal al jezelf kunnen zijn, dat is het ultieme doel." Blankenstein wil dat spelers op jonge leeftijd kenbaar kunnen maken dat ze homo zijn, zodat het later niet zo'n issue wordt. "Als je op latere leeftijd uit de kast moet komen, is het moeilijker."

In een vol stadion wordt toch wel gescholden, denkt Blankenstein. "Vanuit de verhalen van John weet ik dat je er op het veld minder van mee krijgt. Als iemand je persoonlijk beledigt, komt dat veel meer binnen dan op het veld."

Daarnaast kan ook de ploeg een statement maken. "Stel dat een speler door het publiek uitgescholden wordt, waarom stap je dan niet met al je collega's het veld af? Dan houdt het op een gegeven moment ook op." Blankenstein wil niet dat het publiek te veel invloed heeft. "Als je dat in stand houden, zal die voetballer nooit uit de kast komen. En moet die voetballer zijn hele carrière een schijnleven ophouden."

'Voetbal is geen sport voor homo's'

René van der Gijp beweerde een aantal jaar geleden in het programma Voetbal International dat voetbal geen sport voor homo's is. "Als je 14 bent, ben je er klaar mee. Dan ga je niet voetballen op zaterdag, maar in een kapperszaak werken!"

Blankenstein reageerde daar op. Ze zei destijds dat dit soort programma's er medeverantwoordelijk voor zijn dat meer dan 50% van de homoseksuele jongeren nadenkt over zelfmoord. "Ik vindt het te ver gaan omdat het om kinderen gaat. Zo'n zelfde 14-jarige jongen kijkt op dit moment met zijn vader op de bank naar het programma en weet: Ik moet het ooit gaan vertellen. Stel dat zijn vader helemaal in een deuk ligt?"

Is er wat veranderd?

Blankenstein: "Er wordt tegenwoordig serieus aandacht aan besteed in de media, dat is anders dan acht jaar geleden. Het wordt niet meer weggedaan als 'ze zijn er niet, het bestaat niet'."

Ook bij de betaalde clubs gaat het langzaam de goede kant op. "We hebben al veel workshops gegeven en het wordt steeds serieuzer opgepakt. Langzamerhand komt het wel."