Bodil de la Parra vertelt over haar Surinaamse familiegeschiedenis
- Nieuws
- Bodil de la Parra vertelt over haar Surinaamse familiegeschiedenis
In haar nieuwe boek Het verbrande huis schrijft actrice en toneelschrijfster Bodil de la Parra over haar Surinaamse familiegeschiedenis. In Kunststof vertelt ze over de herinneringen uit haar jeugd en aan Paramaribo.
Kunststof - Bodil de la Parra, actrice en toneelschrijfster
"Ik voelde een diepe urgentie om het verhaal van mijn familie te vertellen", vertelt Bodil. Eerst was er het toneelstuk, nu is er het boek.
'Ik heb voornamelijk uit mijn herinnering geput'
Bodil: "Ik wist niet bij sommige ervaringen, dat als je naar de woorden zoekt en naar de juiste woorden zoekt, dat je het dan dichterbij haalt. En ook dat de herinnering. Als je de woorden erbij zoekt, komen er ineens allerlei herinneringen naar boven. En soms ook de verbeelding tegelijkertijd. Die verbeelding nam het soms over, de pen nam de verbeelding over.
Op mijn zesde jaar kwam ik voor het eerst naar Suriname. In 2012, bijna veertig jaar daarna, is het ouderlijk huis afgebrand. En in dat huis was ik heel vaak geweest." De eerste keer naar Suriname, "daar heb ik hele diepe, warme herinneringen aan", vertelt Bodil. "Het voelde als een soort thuis. Een thuis waar ik toen ik zes jaar was, kennelijk ook al wel over had gehoord in onze flat in Amsterdam Osdorp. Dat thuisvoelen is wel een heel diep gevoel."
"Als ik daarover begin te schrijven, dan gaat er wel een klepje open. Dan denk ik, het was toch ook wel heel bijzonder. Daar probeer ik in mijn kunstenaarschap iets mee te doen. Maar misschien heeft het mij daardoor ook wel een toeschouwer gemaakt."
Jaren zeventig jeugd
Het moederschap zette Bodil ook weer aan het denken over haar eigen jeugd. "Als je zelf moeder wordt, ga je wel denken ja. De dood van mijn broer heeft mij eigenlijk het meest aan mijn eigen jeugd doen denken. Het weer opnieuw doen beleven. Mijn broer overleed in 2002, het was een zelfgekozen dood, het was een korte depressie. Daarna moest ik die hele jaren zeventig jeugd en hoe wij zijn opgebracht, ook weer door zijn ogen gaan bekijken. Ik moest het helemaal opnieuw doormaken."
Begrip voor migranten
"De verscheurdheid van mijn ouders, om vanuit Suriname en vanuit Indonesië letterlijk naar het koude kikkerland te gaan. Dat is een heftige scheuring. Er zit bij mijn ouders een soort migratietrauma. Je bent losgescheurd van je omgeving. Dat is iets wat heel veel migranten of Surinaamse mensen of mensen uit voormalig Nederlandse-Indië hebben.
Ik vind het belangrijk om daar theater over te maken en dan nu ook dit boek te schrijven. Nu ook in deze Black Lives Matter beweging. Als je empathie hebt, als je weet wat de achtergrond is van mensen die hierheen zijn gekomen, levert dat een gesprek op. En begrip. En dat is denk ik super belangrijk."
Gerelateerd
