Sport
BNNVARA

Mark Tuitert: 'Het blijft iets magisch, de Olympische Spelen'

foto: ANPfoto: ANP
  1. Nieuwschevron right
  2. Mark Tuitert: 'Het blijft iets magisch, de Olympische Spelen'

In 2010 bereikte hij zijn sportieve hoogtepunt op de Olympische Spelen in Vancouver. Twee jaar later maakte hij zijn persoonlijke dieptepunt mee met het verlies van zijn moeder: Mark Tuitert. Over zijn jeugd, zijn carrière en de gouden plak op de Spelen vertelt de oud-schaatser in De Nieuws BV.

Over wat zijn hoogtepunt is, hoeft Mark nooit na te denken: "Dat is een makkie". Niets tipt aan zijn gouden medaille op de Olympische Spelen van Vancouver. 20 februari was dat precies negen jaar geleden: "Het is niet dat ik opsta en eraan denk, maar in de loop van de dag zie je het toch ergens en denk je 'hé, 20 februari'. Dat gaat dan wel even door je hoofd heen. Het blijft iets magisch, de Olympische Spelen."

De gouden plak op de Spelen

Mark: "Ik werd het op mijn 29ste, voor het eerst dat ik aan de start stond op een Olympische Spelen, individueel. Ik had al twee keer de Spelen gemist. Ik had al een heel traject afgelegd, dus ik wist wel wat die medaille zou inhouden. Ik wist wat het voor mij zou betekenen. Het was het einde van een hele lange weg, een bezegeling voor de tegenslagen en de strijd die je hebt meegemaakt. Die medaille is veel meer dan die wedstrijd, er zit het hele verhaal in."

Quote

Die medaille is veel meer dan die wedstrijd, er zit het hele verhaal in.

Mark Tuitert

Het persoonlijke dieptepunt

Twee jaar na de Olympische Spelen overleed de moeder van Mark. "Dat was heftig, maar niet helemaal onverwacht", vertelt hij, "mijn moeder leed al lang aan een depressie. Eigenlijk al vanaf het moment dat mijn ouders uit elkaar gingen. Dat was echt een vechtscheiding. Dat had veel impact, dat was al tien jaar eerder. Zij heeft dat nooit echt kunnen accepteren. Zij koos ervoor om uit het leven te stappen en dat is heel heftig, een groot verlies."

Quote

Het is geen schuldgevoel, het is wel verdriet. Maar dat is een andere emotie.

Mark Tuitert

"Ik heb daar geen schuldgevoel over. Van mijn schaatscarrière heb ik veel geleerd en ben ik op een bepaalde filosofische manier omgegaan met tegenslagen. Bij een schuldgevoel moet je begrijpen waar het vandaan komt. Dat komt uit het feit dat je het idee hebt dat je iets had kunnen doen. En ik heb altijd mijn moeder proberen te helpen. We hebben er alles aan gedaan. Het is geen schuldgevoel, het is wel verdriet. Maar dat is een andere emotie."

Twee keer niet bij de Spelen

In 2002 miste Mark de Olympische Spelen. Hij was met zijn broers en moeder in een huurhuis in Holten gaan wonen. "Dat zou, dacht ik, rust geven. Maar ik probeerde toen alles te stoppen in trainen en ik ging heel diep. Veel te diep. Want het enige waar ik nog controle over had was trainen. Daar stopte ik alles in en ik raakte zwaar overtraind."

In 2006 miste de oud-schaatser de Spelen wéér. Vervolgens ging hij bij zichzelf te rade: hoe had hij het nou weer gemist? "Toen pas ging ik bezig met dat mijn vader een rol heeft, mijn moeder heeft een rol. Zij hebben ruzie en ik sta er tussenin. Daar hoor ik niet te staan. Toen heb ik pas aan mijzelf gevraagd; waar sta ik? Wat is mijn rol? En daar heb ik veel van geleerd."

Quote

Dat was schaatsen voor mij heel erg. Dat was echt letterlijk met een paar schaatsen onder mijn voeten op een heel groot meer staan en zelf je pad kunnen bepalen

Mark Tuitert

Altijd z'n eigen weg

Mark kiest altijd zijn eigen weg: "Dat was schaatsen voor mij heel erg. Dat was echt letterlijk met een paar schaatsen onder mijn voeten op een heel groot meer staan en zelf je pad kunnen bepalen." Inmiddels is Mark vier jaar gestopt met schaatsen. Zijn vrouw hoopte dat hij dan ook meer thuis zou zijn, maar hij is en blijft een bezige bij.

Lange sportinterview met Mark Tuitert

Meer van De Nieuws BV?

Volg ons op Instagram, Facebook en Twitter.

Ster advertentie
Ster advertentie