Francisco Elson: de enige Nederlander die ooit de NBA won
- Nieuws
- Francisco Elson: de enige Nederlander die ooit de NBA won
Hij speelde jarenlang in Amerika, het walhalla voor basketballers: Francisco Elson. Maar, het scheelde maar weinig of hij had nooit op top niveau kunnen basketballen. Over de voor- en achterkant van de topsport medaille vertelt hij in De Nieuws BV.
Het onbetwiste hoogtepunt
Een topsport carrière kent zijn diepte- en hoogtepunten. Het onbetwiste hoogtepunt voor oud-basketballer Francisco Elson was in 2007. Toen werd hij NBA kampioen met de San Antonio Spurs. "Ik ben de enige Nederlander die op dit moment die ring heeft, wat een prestatie he", zegt Francisco met een grote, trotse lach op zijn gezicht.
Dan ren je het veld op en als een klein kind sta je te springen met al je teammaatjes om je heen.
Francisco: "Ik kwam van de bank, dan kijk je omhoog en dan zie je de klok aftellen. En, dan sta je al te springen aan de zijkant. Dan ren je het veld op en als een klein kind sta je te springen met al je teammaatjes om je heen. Maar pas later komt dan het besef dat je dit als eerste Nederlander of Surinamer hebt geflikt."
En voor wie denkt 'de NBA, wat stelt dat voor?' Basketbal is wel één van de grootste sporten ter wereld, "en je komt er niet zomaar", legt Francisco uit. "Er spelen volgens mij 400 plus spelers in de NBA dus je moet wel een bepaald talent hebben en je moet net passen binnen een bepaald team. En net dat gelukje hebben."
De broer van Francisco
Door zijn broer is Francisco ooit gaan basketballen. Maar in 1989, toen Francisco ongeveer 12 was, stond zijn wereld op zijn kop. Zijn broer overleed. "Dat is bepalend geweest voor mij en mijn hele leven. Hij betekende alles voor mij."
Als je samen op één kamer slaapt heb je een band. En als dat wegvalt dan is er ineens een stukje van jou dat er niet meer is
Francisco: "Je groeit op met je broer. We hadden het niet breed. We hadden stapelbedden, dus sliepen wij samen op een kamer. Als je van jongs af aan elke dag met je broer wakker wordt en hij is er op een gegeven moment niet meer, dan moet je heel snel volwassen worden. Elk moment van de rest van je leven verandert. Opstaan, gesprekken voeren, bijles. Je beste vriend die er niet meer is. Je verandert ook als persoon. Als je samen op één kamer slaapt heb je een band. En als dat wegvalt dan is er ineens een stukje van je, dat er niet meer is."
'Een dieptepunt in mijn leven'
Nadat zijn broer overleed, wilden zijn ouders dat Francisco ook zou stoppen. Na medisch onderzoek raadden sportartsen Francisco ook af om te gaan sporten omdat hij een lekkende aorta heeft. Toch ging hij naar Amerika. Ook daar werd hem afgeraden om te sporten: "Want dat kon gevaarlijk zijn. Dat was huilen toen ik dat hoorde. Er waren geen zakdoekjes meer over. Dat was echt een dieptepunt in mijn leven."
Het zou ook niet in mij opkomen om op te geven
Uiteindelijk constateerde een andere arts dat met regelmatige check-up's, Francisco toch zou kunnen sporten. Zo trad hij in de voetsporen van zijn broer, en greep hij de kans die zijn ouders hem boden. Deels deed hij het voor hen: "Je gaat wel van huis weg als jong kind. En om dan terug te komen omdat je heimwee hebt, dan zouden ze zeggen 'wees niet zo'n baby en wordt een man in de maatschappij en kom voor jezelf op'. En dan moet je wel. Het zou ook niet in mij opkomen om op te geven."
Gerelateerd
