Opinie & Commentaar

Laten we eerlijk zijn: Turkije is geen Westers land

foto: ANPfoto: ANP
  1. Nieuwschevron right
  2. Laten we eerlijk zijn: Turkije is geen Westers land

[EO] Columnist Frank G. Bosman is kritisch op de houding van de Turkse leider Erdogan, die zich afzet tegen het Westen. Het land is volgens hem definitief afgehaakt bij de Europese Unie en de NAVO.

Laten we het nu gewoon eens eerlijk tegen elkaar zeggen. Het huidige Turkije hoort niet in de Europese Unie. Het huidige Turkije hoort niet eens in de NAVO. En eigenlijk hoort Turkije in geen enkel rijtje thuis waar Nederland zichzelf in wil terugzien. Kemal Ataturk heeft verloren: Turkije is definitief afgehaakt.

Erdogan

Aanleiding van deze sombere woorden is het gedrag van Turkije’s president-for-life Recep Tayyip Erdogan. In een tv-toespraak stelde Turkije’s president – van hetzelfde democratische gehalte als die van Rusland overigens – dat Emmanuel Macron 'psychische hulp' nodig heeft. De Franse president dankte deze fijne woorden aan diens besluit om extremistische moslims uit te zetten nadat één van hen een middelbare schooldocent het hoofd afsneed. Mark Rutte mengde zich vandaag in de ontstane internationale rel. Nederland kiest partij voor Frankrijk en 'voor het vrije woord'.

Het is ’t zoveelste voorbeeld dat Turkije geen democratische rechtstaat meer is, maar in rap tempo afglijdt naar het niveau van een schurkenstaat. Via de Diyanet – het 'directoraat van godsdienst zaken' – houdt Erdogan niet alleen een ijzeren hand over de Turken in eigen land, maar strekt zijn macht zich uit over alle landen waar Turken aanwezig zijn. Geregeld manipuleert Ankara 'haar' Turken in Nederland, België en Frankrijk om verkiezingen te beïnvloeden. Bovendien heeft de Diyanet een dikke vinger in de pap in de meerderheid van Turkse moskeeën in Nederland.

Vrienden met Rusland

In de tussentijd probeert Turkije goede vriendjes te zijn (en blijven) van het Rusland van Poetin, die ook niet bekend staat als een fijnzinnig boegbeeld van democratie. Nog deze maand is Turkije begonnen met het testen van Russische afweerraketten.

En hoewel beide landen in allerlei theaters in de wereld lijnrecht tegenover elkaar staan – Syrië, Nagorno-Karabach – weten ze precies hoever ze dit schaakspel kunnen laten verlopen zonder ’t elkaar echt moeilijk te maken. Maar beide leiders, Poetin en Erdogan, willen meer macht, de eerste op het wereldtoneel, de tweede als leider van de Islamitische wereld.

Turkijedeal

Als laatste heeft Ankara zich ook niet van zijn betrouwbaarste kant laten zien inzake de zogenaamde Turkijedeal, de overeenkomst uit 2016 tussen de EU en Erdogan om in ruil voor een baal geld de stroom vluchtelingen richting voornamelijk Griekenland een halt toe te roepen.

Behalve dat de grens zo lek als een mandje lijkt te zijn, gebruikt Erdogan keer op keer deze deal om de EU te chanteren (). Doet de EU niet wat Turkije wil, dan dreigt Erdogan de grenzen wagenwijd open te zetten. En ook in NAVO-verband is Turkije een loose canon. In 2016 nog stond de relatie op springen.

Laten we eerlijk zijn: het huidige Turkije hoort niet bij een zichzelf opnieuw uitvindende Europese Unie. Wat wel bij de EU 2.0 hoort, zijn de Turken – oude en nieuwe – die Erdogans onvrijheid ontvluchten en met hard werken in West-Europa een nieuw leven opbouwen. Zij zijn welkom, hun leider niet langer.

Ster advertentie
Ster advertentie