Voetballer in de war

Het was, vond ik zittend op de spreekwoordelijke bank, zonder bier en chips overigens, een buitengewoon matige wedstrijd met een schipperende scheidsrechter, een falend AZ en de spelers van Almaty deden er alles aan om vaart uit de wedstrijd te halen, tegenstanders te frustreren, vervelend te doen en slaagden volledig in die opzet.

Gezien de opstelling van de mannen uit Almaty waren het vrijwel allen 'uitgenaschte' profs, die alle trucs kenden die nodig waren om een wedstrijd te ontregelen en de jonge garde van AZ had daar geen sluitend weerwoord op.

Matig AZ

Snelle conclusie na afloop (toen ik naar tennis uit Amerika ging kijken) was: AZ speelde zeer, zeer matig. Gebrek aan slagvaardigheid, inventief vermogen en durf. Uitgeschakeld in de eerste week van augustus van het seizoen 2018-2019; dat is geen aanbeveling op welk gebied dan ook.

Uitgeschakeld door oude profs bij de tegenpartij die helemaal niet kwamen voetballen, maar die de lange reis gemaakt hadden om uitsluitend 'te ontregelen' en daar, op bijna geniepige wijze, in geslaagd waren. Soms kom je van die wedstrijden (in alle sporten) tegen: jeugdig elan vermengd met een gebrek aan tactisch inzicht, verliest het van ervaring van vervelende en verveeld spelende aanstellers. Ontregelen dus, tijdrekken, aanstellen, vallen om te vallen, pijn lijden waar geen pijn was, toneelspelen, de boel vernachelen.

Dat lukte die mannen uit dat verre land goed. Sommige televisieshots van de zich zichtbaar opwindende AZ-coach Van den Brom deden me inzien dat de frustratie van in het veld (de spelers konden gewoon niet beter) oversloeg naar de zijlijn. Gevaarlijk.

Een andere perceptie

Een klein half etmaal later las ik dat AZ-speler Guus Til zich opgewonden had over opmerkingen en vragen van journalisten na afloop. De jonge speler had, zo bleek, een andere perceptie van wat er gebeurd was op deze donderdagavond dan anderen die buiten de lijnen hadden gestaan. Ik ben geen echt doorwinterde voetbalkenner, maar kan vele eigenschappen bij welke sporter dan ook goed onderscheiden. Dat heet ervaring.

Ik vond AZ matig, zeer matig spelen en ben bang dat de goede Guus het daar niet mee eens is. Hij vond dat zijn ploeg voldoende kansen gecreëerd had. Oké, dat moge zo zijn, maar waarom werden die kansen dan niet verzilverd? Til gaf wel toe in de eerste wedstrijd (de 2-0 nederlaag) 'niet thuis' te hebben gegeven.

Okeé, eerlijke benadering, maar Europees voetbal in deze competitievorm gaat over twee wedstrijden en dus? "Kairat zakte de hele wedstrijd in en wachtte op de counter", zei de voetballer. Ja, so what? Dat was hun tactiek en daar had AZ dan maar een antwoord op moeten vinden, of niet soms?

Verder ging het om de gemakkelijk gegeven strafschop aan Kairat, waar Til ook een mening over had: "De scheidsrechters kwam natuurlijk wel uit het Oostblok, dat helpt ook al niet mee." Hmm... Geen bijster verstandige opmerking van een hopelijk anders toch wel verstandig redenerende jonge vent. En als dit zijn wereldbeeld is, lijkt me een bijles of wat op zijn plaats.

Kolderiek gedoe

Ja, ik was het ook met hem eens: het treurige, kolderieke gedoe van die falende keeper (die er wel zeker drie grote scoringskansen uit ranselde) en het gewoon nare optreden van zich constant aanstellende spelers van Kairat ging op enig moment zo vervelen dat ik de afstandsbediening ging zoeken. Dit had toch helemaal niets met sport op enig niveau te maken.

Dit was uiterst pover uitgevoerd zomeravondvoetbal, onder het mom van topsport. De neergang van het Nederlandse voetbal is al vaak en goed door insiders beschreven. Ik zag slechts een tactisch onmachtige ploeg waar geen samenhang bestond, waar de aangewezen en aangekochte spits Friday voortdurend foute dingen deed (en mocht blijven staan) en waar een andere aanwinst, de Roemeen Rotariu, goed speelde en werd gewisseld.

Merkwaardig.

Zo verliep dus mijn eerste voetbalwedstrijd van het nieuwe seizoen. Ik, de deeltijd-voetballiefhebber. Ik, neutraal als Zweden, ik, nog altijd geïnteresseerd waarom sportmensen collectief kunnen falen. Oké, er komen heus wel weer aardige wedstrijden neem ik aan en dan sluit ik volgaarne weer aan bij de rij van kijkers.

Opletten nu!

Nog een opmerking dan nog: sinds wanneer hebben we op de Nederlandse televisie mensen achter de microfoon die als halve fans/supporters gaan zitten praten? Die ineens roepen: "Opletten nu!" Met dwingende stem nog wel als een AZ-achterspeler onhandig aan het knoeien was. Opletten voor wat?

AZ moet vooral opletten beter voorbereid het veld in te komen, beter te spelen en op een reële manier terug te kijken op wat er gebeurd is. Zelfs als de tegenstanders een groep uitgewassen, vervelende, bijna uitgespeelde B-profs vormen die ontregelen als een tactisch wapen zien, gebruiken en er succesvol mee zijn.

Dat laatste frustreert uiteraard die jonge gasten van AZ, net zoals het aan de treurbuis is ontvangen: geen bal aan. Vervelend. Overigens trok deze wedstrijd 469.000 televisiekijkers. Dat is een hoop mensen voor zo’n matige voorstelling.

Over Mart Smeets

Mart Smeets is radio- en televisiepresentator, journalist en sportcommentator. Iedere zaterdag beschouwt hij voor EenVandaag gebeurtenissen en verhalen uit de sportweek, en zaken die daar aan verwant zijn.