Wilfried de Jong: Ik heb een zwak voor iemand met een zwakte

Al mijn woorden konden de volgende ochtend bij het groot vuil. Ik lag nog in bed en las op mijn mobiel het bericht dat hij de Spelen moest verlaten vanwege ontoelaatbaar gedrag. Hij was na het behalen van de finale buiten het olympisch dorp gaan drinken.

Yuri turnt al sinds zijn vijfde. Waar een ander dagelijks zijn partner of huisdier begroet, zegt Yuri ‘goedemorgen, jongens’ tegen twee houten ringen.

Zijn lijf is zo hard als gewapend beton, de zwakte schuilt in zijn hoofd. Dat wist hij, dat wisten mensen om hem heen. Hoe sterk hij ook was in lichamelijke zin, sinds hij bekende verslaafd te zijn aan cocaïne en moest afkicken, ging hij door het leven als ‘die turner met zijn witte lijntje’. Het is een gruwelijk gegeven voor een topsporter; je ziet er onaantastbaar sterk uit, hangt moeiteloos secondenlang doodstil in de ringen maar de buitenwereld denkt alle rotzooi erbij.

Het idee dat Yuri van Gelder dinsdag vastzat met een gordel in een vliegtuig van Rio naar Nederland, bezorgde me hartzeer. Kwalificaties als ‘dom’ en ‘zielig’ zijn niet afdoende om iemand in zo’n situatie te typeren. Ik waag me er in ieder geval niet aan, ik ken hem maar een beetje.

Vragen spoken door mijn hoofd: Waarom mag de Braziliaanse voetballer Neymar tijdens de Spelen in een nachtclub rondlopen? Waarom is biermagnaat Heineken sponsor van het Holland House? Wat zou ik doen als ik na jaren van hard trainen eindelijk in de finale van de Olympische Spelen sta? Hoe zou ik de spanning op een groot toernooi combineren met zaken die mijn geest verruimen en even lucht geven?