De Kamerverhuizing

Het Binnenhof lijkt deze dagen monomaan bezig met de formatie. Iedereen is hard op zoek naar een nieuwe regering. Buiten het zicht van de camera’s gebeurt nog veel meer. Binnen de fracties wordt druk gewheeld en gedeald over de portefeuilleverdeling. Over welk Kamerlid welke onderwerpen mag bespreken. En er zijn ontslagrondes, de partijen die verloren kunnen zich minder medewerkers veroorloven. De winnaars spitten juist sollicitatiebrieven door, op zoek naar versterking.

Ook wordt hard onderhandeld over wie waar zit in het gebouw. Iedereen moet een eigen werkplek krijgen. Best een klus na deze uitslag. Slechts een paar fracties kunnen op hun vertrouwde plek blijven. Vorige week donderdag, toen ik bedelend om taart door de Kamer doolde, raakte ik met de SGP aan de praat –met prima gebakjes overigens.

Geen veranderingen, grote winsten of verliezen daar. Dat heeft ook voordelen, kreeg ik te horen. Waarschijnlijk hoeven ze niet te verhuizen. Het plekje aan het Binnenhof bevalt ze wel. Het uitzicht is matig en het wordt loei warm in de zomer, maar er is prima te werken. Ook bij de SP en de VVD lijkt de uitslag geen grote volksverhuizing op gang te brengen. Dat geeft rust.

Andere Kamerbewoners hebben het wat dat betreft moeilijker deze dagen. Nieuwkomers kamperen op hun nieuwe werkplek. Thierry Baudet en vertrouwelingen zijn tijdelijk in een vergaderzaal ondergebracht. GroenLinks heeft na de giga winst een zaaltje tijdelijk tot flexplekken omgebouwd. Bij de PvdA spookt ondertussen de stilte door de fractievertrekken.

Procedures

Waarom gaat dat niet sneller, zou je denken. Daar zit een procedure achter. De indeling van het Parlement is namelijk niet lukraak. Sowieso is er de traditie dat de drie grote partijen; VVD, CDA en PvdA, hun eigen hoekje hebben. De PvdA met uitzicht op het Torentje in het oude ministerie van Koloniën, het CDA in het oude Justitie Gebouw en de VVD vlakbij de plenaire zaal. Daar wordt zoveel mogelijk aan vastgehouden.

Een andere factor is de verhuizing zelf. Het slepen met bureaus -en wellicht een enkele piano- wordt tot een minimum beperkt. Alles moet zo snel en efficiënt mogelijk verplaatst worden. Het land moet immers bestuurd worden. Daarom zijn nog voor de verkiezingsdag zogenaamde vlekkenplannen opgesteld. Zodat bij iedere denkbare uitslag een blauwdruk voor een nieuwe indeling klaarligt.

Donderdag zijn direct de fractiesecretarissen bijeengekomen. Deze Kamerleden zijn doorslaggevend deze dagen. Zij overleggen over de indeling. Ieder met zijn eigen voorkeuren. Daarin is de ene partij geheimzinniger dan de ander. GroenLinks en de PvdA houden bijvoorbeeld de lippen stijf op elkaar, terwijl D66 eerlijk vertelt dat ze op de etage boven hun huidige vertrekken azen.

Frustratie

Iedereen tevreden stellen is best een puzzel. Eentje die lang kan duren ook. Zoiets kan heel frustrerend zijn voor de kamperende nieuwkomers. Zo is er het verhaal van een kwade LPF’er in 2001 die na dagen zo klaar was met zijn provisorisch onderkomen dat ’ie schreeuwend verhaal ging halen bij de –toen ook al- lege PvdA-vertrekken. Niemand heeft zin in zo’n vertoning, dus is haast geboden.

Deze week moet de knoop worden doorgehakt, waarschijnlijk donderdag al. Normaal gesproken gaat dat unaniem. Lukt niet, dan tellen de meeste stemmen in het presidium, die groep van fractiesecretarissen. Een ding is daarbij zeker, de PvdA krijgt nieuwe buren.

David van der Wilde is politiek redacteur voor De Nieuws BV.