Andy Houtkamp: Homoseksualiteit in de sport
- Nieuws
- Andy Houtkamp: Homoseksualiteit in de sport
Niet zo lang geleden was er opschudding bij een aantal mensen naar aanleiding van een abri-reclame van Suitsupply waar twee zoenende mannen te zien waren. Het was in dezelfde week dat mijn vader op de mooie leeftijd van 89 jaar overleed. Wat hebben deze twee gebeurtenissen met elkaar te maken? Eigenlijk best veel. Ik zal het uitleggen.
Na een mooie carrière als honkballer werd mijn vader bondscoach van het Nederlands softbalteam, een functie die hij maar liefst vijftien jaar vervulde. Overigens nog steeds een record voor bondscoaches in welke sport dan ook. De KNVB zou zijn vingers er bij aflikken. Maar dat terzijde. Zelfs een jaar of veertig geleden was er al sprake van een grote seksuele diversiteit binnen het nationale team. Zoals de maatschappij in elkaar zit, zo geldt dat ook voor sportploegen.
Homoseksualiteit en biseksualiteit zijn uiteraard ook daar aanwezig, misschien zelfs wel een groter percentage dan in het dagelijkse leven. Waarom? Ik heb geen idee, maar het is een feit. Waar het in sommige sporten een enorm taboe is om voor je geaardheid uit te komen, is het in sommige vrouwensporten een gewoon geaccepteerd feit, zoals het eigenlijk hoort. Overigens kijken we er niet van op als een kunstschaatser homoseksueel is, maar voor voetballers daarentegen lijkt het wel een doodzonde.
Kamerindeling van groot belang
Terug naar het Nederlands softbalteam in de jaren ‘80 en ‘90 van de vorige eeuw. Thuis hadden we het er wel eens over. Hoe doet een coach dat nu met bijvoorbeeld relaties die in een nationaal team opbloeien? Het antwoord was eigenlijk heel eenvoudig. Mijn vader vertelde dat als Oranje naar een groot toernooi afreisde, hij in de gaten moest houden wie er met wie date. Of zoals hij het zei: de tactiek was belangrijk maar ook de kamerindeling was van groot belang voor successen op een EK of WK.
Ooit had hij een vrouwelijke assistent en zij was de vriendin van een van de speelsters. Toen op een wereldkampioenschap mijn vader deze vriendin wisselde, was de assistent woedend. Hoe haalde hij het in zijn hoofd om haar vriendin te wisselen. Het leverde grote problemen op en tweedeling in het team. Het gevolg was dat de onrust zo groot was dat mijn vader na een bondscoachschap van 15 jaar besloot er mee te stoppen.
De moraal van dit verhaal is dat het niets uitmaakt wat je seksuele geaardheid in de sport is, maar dat je wel moet weten hoe er mee om te gaan. Zowel als speler als begeleider. Benieuwd of Ronald Koeman ook tegen dit soort problemen aanloopt.
Andy Houtkamp is voetbalcommentator bij NOS Langs de Lijn.
