Wees als Annie Schreijer-Pierik

"Het wordt een spannend jaar", vertelt een kabinetsfluisteraar me. Het is alsof er een relais is aangezet in Den Haag. Plotseling lijkt het besef door te dringen dat de verkiezingen eraan komen. Het grote profileren gaat beginnen. De bijbehorende spanningen zullen niet uitblijven.

Komend jaar zullen we crises en bijna crises zien. De pr-stuntjes zullen venijniger worden en de irritaties zullen oplopen. Twitter ontploft, een keer of honderd. Terwijl politieke watchers en geëngageerde types het politieke nieuws zullen vreten. En zo zal bijna iedereen de echt belangrijke momenten missen.

Partijtijgers

Toegegeven, die momenten vallen niet direct op. Sterker nog, ze zijn zelfs moeilijk te ontdekken. Daarvoor moet je onder de motorkap van onze democratie kijken. Op dit moment zijn bij vrijwel alle partijen kleine groepjes partijtijgers druk bezig. Het zijn de programmacommissies en zij schrijven de voorzet voor de uiteindelijke verkiezingsprogramma's.

Hier worden zinnetjes geschrapt en geschreven die het hele land kunnen veranderen. En wie dat weet, heeft goud in handen. Lobbyist Jan Schinkelshoek vertelde me een paar jaar terug dat dit het hoogseizoen voor zijn beroepsgroep is. Wie zijn werk verstaat, zorgt dat zijn belangen al in de verkiezingsprogramma’s staan.

Daarom zie je nu verschillende lobbykantoren al tips, trucs en zelfs trainingen aanbieden. Alles om de belangen van jouw bedrijf of cliënt nu al zo veilig mogelijk te stellen. Want wie nu niet oplet, heeft een gigantische achterstand als de verkiezingen er echt aan zitten te komen.

Schreijer-Pierik

Annie Schreijer-Pierik is een vrouw die dat doorheeft. De CDA-Europarlementariër is een politieke veteraan en een uitgesproken behartiger van boeren belangen. Achter haar rug om wordt soms haar accent geïmiteerd of gelachen om haar voortdurende gevecht tegen de zomer/wintertijd. Toch weet zij als geen ander hoe je dit spelletje speelt.

Zij weet dat je een oorlog moet voeren, nog voordat die begonnen is. Verschillende partijen komen voor hun verkiezingsprogramma’s namelijk met een soort inleidende beschietingen. De VVD heeft bijvoorbeeld een discussiestuk, de ChristenUnie heeft '35 hoopvolle dromen' en bij het CDA werd eind vorig jaar het 'toekomstperspectief' bediscussieerd.

Plots was daar Schreijer-Pierik. Zij leidde een opstand om één zinnetje te veranderen: "De waarden duurzaamheid en dierenwelzijn en het inkomen van de boeren moeten belangrijker zijn dan de ambitie om de tweede voedselexporteur van de wereld te willen blijven." Annie’s Opstand verwisselde belangrijker voor "in balans" en kon tevreden huiswaarts.

Voorbeeld

De gele hesjes, klimaatmarcheerders, stakende leraren en protestboeren waren allemaal belangrijk en kregen iets voor elkaar. Ze lieten zien dat politieke betrokkenheid loont. Maar als je wilt dat er écht naar je geluisterd wordt, dan moet je nu al stilletjes spreken met de programmacommissies. Of, als het niet op die manier lukt, op congressen en discussieavonden alsnog partijen meekrijgen met je idealen.

Waarschijnlijk komt het daar niet van. Voor de volgende verkiezingen wordt gewoon het traditionele recept gevolgd: Wij kijken naar de Kamer, speculeren over de poppetjes, analyseren de debatten en storten ons op crises. Terwijl op de achtergrond een steeds kleiner aantal leden van politieke partijen de keuzemenu's voor de komende verkiezingen samenstellen. Daarbij geholpen door handige lobbyisten.

Eigenlijk is dat best zonde. Want iedere avond zitten er geëngageerde mensen zuchtend naar het journaal te kijken. En iedere dag stoomt Twitter door op politieke watchers met een mening die zich ongehoord voelen. Terwijl bij tijd en wijle het Malieveld weer volstroomt. Aan al die mensen zou ik de tip willen geven: Wees als Annie Schreijer-Pierik.

David van der Wilde is politiek redacteur voor De Nieuws BV.