Tientallen asielkinderen krijgen zorg te laat

Vooral in de crisisnoodopvang ontbreekt het aan structurele medische voorzieningen. "Ouders weten vaak niet waar ze terechtkunnen. Wij zien schrijnende gevallen waarin zorg te laat op gang komt," zegt kinderarts Albertine Baauw, directeur van Ekann. Volgens haar zijn de veertig meldingen slechts het topje van de ijsberg.

In Nederland wonen momenteel 16.000 minderjarige kinderen in een asielzoekerscentrum, van wie een groot deel in de noodopvang. De omstandigheden zijn daar niet goed voor kinderen, constateert onder meer de Inspectie voor de Gezondheidszorg en Jeugd bij herhaling. De gebouwen zijn vaak ongeschikt voor het huisvesten van kinderen. Het is er onveilig en onrustig, zegt de Inspectie.

'Verhuizingen bron van alle ellende'

Een ander probleem is de constante verhuizing van gezinnen. Duizenden kinderen worden jaarlijks meerdere keren overgeplaatst, waardoor medische dossiers zoekraken en behandelingen worden onderbroken. Kinderarts Van Els vertelt hoe een patiënt met een genetisch syndroom plots verdween uit haar zorg: "Ze was zonder melding verhuisd. Ik moest haar zelf opsporen."

COA wijst op verantwoordelijkheid ouders

Het Centraal Opvangorgaan Asielzoekers (COA) wijst erop dat het in de eerste plaats de verantwoordelijkheid is van ouders om te signaleren dat hun kind zorg nodig heeft. Ook het doorgeven van een adreswijziging is de verantwoordelijkheid is van de ouders. "Wij mogen dat vanuit COA niet doen vanwege privacy-regels. Wij kunnen de bewoners daarin wel ondersteunen."

Maar volgens Ekann weten asielzoekers weten vaak niet waar ze precies met hun kinderen moeten aankloppen. "De mensen hebben vaak trauma's. Ze hebben begeleiding nodig als zij een ernstig ziek kind hebben, omdat ze niet weten hoe ons complexe zorgstelsel werkt. En op sommige locaties is die toegang tot zorg onvoldoende geregeld."

Minister: 'Niet overal gaat het mis'

Minister Marjolein Faber van Asiel en Migratie benadrukt in een reactie dat veel ook goed gaat. "Het is niet zo dat in alle noodopvang zaken niet op orde zijn. Er zijn ook noodopvangen die heel erg goed zijn. Natuurlijk zal iets in andere noodopvangen weleens niet helemaal voldoen aan de minimumeis, maar we doen ons uiterste best."

Faber denkt de druk op de opvang te verlichten door de komst van nieuwe asielzoekers te verminderen. Tegen de zin van COA wil ze de Spreidingswet intrekken, die gemeenten verplicht om asielzoekers op te nemen. COA-bestuurder Kapteijns laat weten dat de spreidingswet zijn werk juist vergemakkelijkt: "Die verhuizingen zijn de bron van alle ellende. Om daarvan af te komen, hebben we stabiele locaties nodig. Daar is de Spreidingswet heel belangrijk voor. Die willen we dan ook graag behouden."