Sunny Bergman: 'Documentairemakers krijgen niet genoeg betaald door publieke omroep'

Verloren tijd

"Documentairemakers hebben we niet makkelijk, wij worden niet goed betaald." Zegt Bergman. Ze geeft aan dat het voortraject al veel tijd kost. "Je begint met het schrijven van een plan, fondsen aanvragen en je plan pitchen, dit duurt erg lang. Dit wordt niet betaald en je plan kan ook nog afgewezen worden." Bergman noemt dit verloren tijd en arbeid wat niet betaald wordt.

Sommige documentairemakers stappen daarom over naar streamingsdiensten, in plaats van de publieke omroep. "Ik heb vorig jaar ook bij streamingsdiensten aangeklopt, uiteindelijk moet ik gewoon de hypotheek betalen en hebben mijn kinderen ook eten nodig."

Blik verruimen

Als documentairemaker moet je gewoon betaald worden, vindt Bergman. "De publieke omroep drijft op de plannen van makers die met hun visie het onderste uit de kam proberen te halen. Ze proberen verhalen te vertellen waar wij ons niet bewust van zijn en onze blik te verruimen. Ik vind het kwalijk dat wij niet genoeg betaald krijgen."

Actievoeren

Op de vraag wat documentairemakers daaraan kunnen doen antwoord Bergman lachend: "actievoeren." Bergman geeft aan dat het lastig is om actie te voeren. Deze mensen moeten jou immers werk geven. "De top van de NPO moet toch je plan goedkeuren, ze kunnen ook denken, die is lastig. We nemen iemand anders."

Bergman heeft eerder actiegevoerd tegen diversiteit en inclusiviteit in de media. "Iemand zei ooit: 'Hilversum lijkt op een Arisch verbeteringskamp.' Het is een beetje grof, maar de mediawereld is veel te wit. Hierdoor mis je bepaalde perspectieven."

Door haar activisme heeft Bergman veel mensen leren kennen binnen de antiracismebeweging, dit heeft haar veel nieuwe perspectieven geleerd. "Mensen uit marginale posities kijken met een hele andere blik naar bestaande machtsstructuren. Dit is ook binnen de journalistiek van onschatbare waarde."

Kritisch

Het wordt veel te langzaam opgepikt, vindt Bergman. "Na een tijdje voelde het alsof ik mijn hoofd tegen een betonnen muur aan het stoten was en dacht ik, ik kan toch beter mijn activisme in films stoppen." Ze laat echter haar mond niet snoeren: "Soms moet zelfs ik diplomatiek zijn, maar ik blijf wel kritisch."