1 op de 10 amsterdammers overlijdt in eenzaamheid en dat aantal neemt toe

Van Casteren: "Jaarlijks gaan er ongeveer vijfduizend mensen dood in Amsterdam. Bij vijfhonderd overlijdens daarvan, dat aantal is overigens aan het stijgen, moet de gemeente in actie komen, omdat er in eerste instantie niemand is die alles rondom die dood regelt. Vroeger zou iemand zonder ceremonie begraven worden, maar met de Poule des Doods zorgen dichters voor het afscheid."

'Een maatschappij die aan steeds meer mensen voorbij raast'

Van Casteren, die de dichterspoule coördineert, doet zijn best zoveel mogelijk over de overledene te weten te komen. "Dus als er een woning is, en de gemeente gaat ernaartoe, dan probeer ik mee te gaan. Dan krijg je een beeld van een leven. De buren helpen mij ook vaak, die hebben soms als enige contact gehad. Of via de huisarts. En soms is er helemaal niks."

Als iemand wekenlang dood in zijn huis ligt, zonder dat iemand dat doorheeft, is dat volgens Van Casteren een "teken van desinteresse, een maatschappij die aan steeds meer mensen voorbij raast". Volgens hem is het juist in dit soort gevallen mooi om wel een ceremonie te doen, "al was het maar voor eventuele nabestaanden, die zich alsnog kunnen melden."