Max Terpstra: 'Er moet iets spannends gebeuren'

Terpstra maakt verhalen voor talkshow Pauw & De Wit, en deed dat voorheen voor Bar Laat en Sophie & Jeroen. Toen hij op pad ging voor een verhaal over Marina Abramović verraste hij zijn redactie en zichzelf toen hij verslag deed van een tentoonstelling van haar over naakt zijn. Hij besloot daar, op verzoek van de kunstenaar, zelf óók zijn kleren uit te trekken. "Ik was compleet overrompeld, maar dacht ook: kicken man. Ik vond het eigenlijk alleen maar leuk."

'Dooie goudvis-theorie'

In Terpstra's documentaire 'Verslaafd aan verliezen' spreekt hij met mensen die te maken hebben met een gokverslaving, iets waar hij zelf ook mee te maken had. "Maar ik vraag me soms wel af: heb ik het gemaakt omdat ik vond dat het hierover moest gaan, of omdat ik dacht: dit is een goed verhaal en hiermee kan ik ook een beetje opvallen in de media?"

Terpstra verwijst naar de 'dooie goudvis-theorie', waarover zijn manager hem ooit vertelde. "Iedereen heeft een trauma, angst of schaamte, en het is nu hip om daar iets over te maken. Ik denk dat dat goed is, want elk kwetsbaar verhaal kan iemand helpen. Maar je moet je wel afvragen: doe ik dit met een groter doel, of omdat ik hoop door te breken?"

Bang voor de angst

De programmamaker had ook een fobie om over te geven in het openbaar. "Ik heb daardoor lange tijd dingen vermeden, maar dan wordt de angst alleen maar groter. Ik werd ook bang voor de angst zelf en de verhoogde hartslag, de fysieke reactie van mijn lichaam. Door te gaan hardlopen associeer ik een hogere hartslag niet meer met angst. En ik heb geleerd juist enge situaties op te zoeken."