Voor het eerst is een roman uit Gaza te lezen in het Nederlands

De uitgave is een initiatief van Stichting Hope, die al meer dan dertig jaar actief is in Gaza. De stichting stelde een panel van deskundigen samen dat tien romans uit het gebied selecteerde. Ook vertaler Djûke Poppinga was betrokken bij de keuze voor de roman van Mahmoud Jouda, die als winnaar uit de bus kwam en werd uitgegeven door Jurgen Maas. "Het is een goed afgewogen boek, prettig om te lezen, helder en duidelijk. De schrijver had dan ook ervaring, hij had al twee eerdere romans gepubliceerd en is ook een bekende figuur in Gaza."

"Boeken uit Gaza ontbraken niet alleen in Nederland, maar bij mijn weten in heel Europa", zegt Poppinga. "Gaza is altijd potdicht geweest, ook voor literatuur. Het is daarnaast ook een kwestie van geld, er zijn daar heel weinig middelen om iets op te zetten, al is er wel een uitgeverij, waarbij dit boek ook is uitgekomen."

Geamputeerde benen

Het boek speelt tijdens de zogenaamde ‘Mars van de terugkeer’ in 2018 en ‘19, toen Gazanen elke vrijdag gingen demonstreren bij het grenshek met Israël. Israelische sluipschutters schoten daarbij veel demonstranten in hun knie, waardoor er in het Gazaanse straatbeeld overal mensen met een geamputeerd been zijn. De ik-persoon in het boek verzamelt de getuigenissen van deze mensen. “De verhalen berusten op waarheid”, zegt Poppinga. “De schrijver heeft er zijn eigen draai aan gegeven in deze roman, maar de gruwelijke verwondingen die mensen hebben opgelopen zijn echt.”

Het boek is ontegenzeggelijk politiek, maar toch wil de ik-persoon eigenlijk niets met politiek te maken hebben, zegt Poppinga. “Hij probeert de demonstraties juist steeds te ontlopen, maar wordt door een vriend naar het hek meegesleept.” Ook is de schrijver zeker kritisch op het beleid van Israël, maar niet alleen daarop. Poppinga: “Hij is duidelijk ook niet zonder kritiek op zijn landgenoten en hun leiders, die niet bij naam genoemd worden, maar iedereen weet dat het om Hamas gaat.”

Gestrand in Egypte

De schrijver zelf is vanwege de huidige oorlog gevlucht naar Caïro en kon niet naar Nederland komen om zijn boek te promoten, omdat het niet lukt een Nederlands visum te krijgen. Poppinga: “Ik heb hem in plaats daarvan opgezocht in Caïro. Het gaat niet goed met hem, hij zit de hele dag in een flatje, en mag er niet werken, net als zijn vrouw. Zijn kinderen kunnen niet naar school.” In zijn interview met Poppinga zei de schrijver over zijn vlucht: “Ik ben een tak die is afgerukt van de boom.”