Rhea Elise wacht al negen maanden op rolstoelvriendelijk maken nieuwe woning

"Er spelen twee problemen", vertelt Khoeblal, die een lichamelijke beperking heeft. "Welke gemeente is financieel verantwoordelijk voor de aanpassingen? Nijmegen of Berg en Dal? En het tweede probleem: ik woon al in een aangepaste woning. De gemeente moet bepalen of de verhuizing noodzakelijk is. Maar ik wil gewoon graag verhuizen."

De situatie van Khoeblal is niet uniek, vertelt Illya Soffer, directeur van Ieder(in), een organisatie die mensen met een beperking vertegenwoordigt. En dat ondanks het VN-verdrag Handicap. Dit werd veertien jaar geleden opgesteld; Nederland ratificeerde het in 2016.

Verhuizen wanneer je wilt

"Sinds dat verdrag is een aantal dingen echt achteruitgegaan. Met name op het gebied van armoede, inkomen, arbeid, wonen en onderwijs. En dat mag niet. In tegenstelling tot wat je zou denken, is de positie van mensen met een beperking in Nederland echt gemarginaliseerd."

Je moet gewoon kunnen verhuizen als je dat wilt, vindt ze. De vraag opwerpen of dat niet te veel gemeenschapsgeld kost, noemt ze onterecht. "Mensen met een beperking horen bij de gemeenschap. Nu zeg je eigenlijk: je moet jij heel erg je best doen om toegang te krijgen tot je basisrechten."

Crowdfunding

Een melding doen bij het College Rechten van de Mens heeft volgens Khoeblal niet veel zin. "En dan? Dan gebeurt er niets. Alleen een melding. Maar dat helpt ons niet."

Soffer wijst op een convenant dat niet van de grond komt. Dit is drie jaar geleden opgesteld door zo’n dertig partijen, waaronder gemeentes, woningaanpassers en rolstoelleveranciers. "Nog geen tien procent van de gemeentes heeft het ondertekend."

Khoeblal is het wachten inmiddels zat. "Ik ben een crowdfundingsactie begonnen om de renovatie zelf maar te financieren. De facturen moeten tenslotte gewoon voldaan worden."