Praktijkondersteuner wordt onbetaalbaar: 'Dat kan gevaarlijk zijn'

De praktijkondersteuners zijn de spin in het web bij het organiseren van de zorg voor mensen met bijvoorbeeld diabetes, astma of hart- en vaatziekten. Als een oudere patiënt na een operatie thuis moet revalideren, is het de praktijkondersteuner die de wijkverpleging inschakelt of een aangepast bed regelt. Ook preventie is een belangrijke taak. De ondersteuners bellen of versturen berichten naar kwetsbare mensen om zich op tijd te laten onderzoeken. De praktijk leert dat een groot deel anders niet komt opdagen voor de jaarcontroles.

Onbetaalbaar

Veel huisartsen die hun zorg moeten contracteren bij zorgverzekeraar Zilveren Kruis, vrezen dat juist deze organiserende rol van hun praktijkondersteuner in 2022 onbetaalbaar wordt. Tot dusverre wordt dit zogeheten niet-patiëntgebonden werk door de zorgverzekeraar vergoed uit een speciaal potje.

Volgend jaar wordt dit potje veel kleiner en moeten ondersteuners een groot deel van hun werk per consult of verrichting declareren. "Het probleem is alleen dat je belangrijk en tijdrovend werk als organiseren, nabellen en overleg in het nieuwe systeem niet mág declareren", zegt de Utrechtse huisarts Rinske van de Goor in het NOS Radio 1 Journaal. "De praktijkondersteuner moet zichzelf verdienen door patiënten te zien. Alléén overleg mag niet gedeclareerd worden."

Honderden huisartsen delen de zorgen van Van de Goor en hebben zich bij de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) gemeld met de vrees dat de veranderde regels voor kostendeclaratie leidt tot een forse vermindering van inkomsten.

Twee patiënten per uur

"Voor de goede orde, het gaat hier niet om inkomen voor de huisarts", benadrukt Van de Goor. "Wij hebben jaren terug onze nek uitgestoken en massaal verpleegkundigen in dienst genomen om zorg uit het ziekenhuis te houden en over te nemen. Nu worden de betalingen van de praktijkondersteuners afgeknepen tot onder het niveau waarvoor we ze nog kunnen betalen."

Ook stelt Van de Goor dat de consulten die wel vergoed worden, bijvoorbeeld bij ouderen met meerdere aandoeningen, eveneens ontoereikend zijn. Om financieel uit te komen moet de ondersteuner per dag acht uur lang minimaal twee patiënten per uur zien. Terwijl de behandeling van chronisch zieken vaak complexer is en meer tijd kost.

"Dat kan gevaarlijk zijn", meent Van de Goor. "De kans bestaat dat er straks veel aandacht gaat naar lichte gevallen. De moeilijke gevallen kunnen straks onvoldoende zorg gaan krijgen omdat het niet declarabel is of tijd kost die er niet meer is."