Waarom de Dolle Mina’s anno 2025 weer van zich (moeten) laten horen
- Nieuws
- Waarom de Dolle Mina’s anno 2025 weer van zich (moeten) laten horen
De Dolle Mina's zijn terug. Sinds een half jaar is de feministische actiegroep uit de jaren 70 een nieuw leven ingeblazen. En dat is volgens de nieuwe generatie Mina's hard nodig. "We kunnen niet achterover leunen, want we dreigen achteruit te gaan", zegt Sia Hermanides in De Nieuws BV. Samen met mede-Mina's Laura Iqbal en Pherenike Vroemen legt ze uit waarom actie anno 2025 nog hard nodig is.
Video niet beschikbaar
In de jaren 70 ontstond de feministische actiegroep de Dolle Mina's. Met ludieke acties zetten ze gendergelijkheid op de kaart. En met resultaat: "We hebben meer kansen om te studeren. In die tijd stopte je met je studie als je ging trouwen of een kind kreeg. Dat werd wel echt van je verwacht", vertelt Hermanides. En ook ziet ze hoe er meer gelijkheid is ontstaan in bijvoorbeeld relaties. Het traditionele plaatje van een man die werkt en een vrouw die het huishouden doet is minder vaak de norm.
Maar een van de belangrijkste speerpunten van toen, en nog steeds, is het recht op zelfbeschikking. De bekende leus 'Baas in eigen buik' is niet vergeten. Maar hoe fel er ook voor is gestreden: volledig zeggenschap over je eigen lichaam is nog altijd geen feit. Abortus staat namelijk nog steeds in Wetboek van Strafrecht. "Dat betekent dat het wel mogelijk is, maar wel onder bepaalde voorwaarden", legt Iqbal uit.
Maas in de wet
In 2023 werd de verplichte bedenktijd van vijf dagen afgeschaft, een mijlpaal voor de feministen. Toch lijkt dat recht weer onder druk te staan: door een toename in het aantal abortussen is er een motie aangenomen om te onderzoeken of die bedenktijd toch weer moet worden ingevoerd. Belachelijk, vindt Iqbal. "Vrouwen denken heus wel goed na voordat ze een abortus ondergaan."
De stijging in abortussen is bovendien op meerdere manieren te verklaren, zeggen de Dolle Mina's. "Wij zijn van mening dat die stijging niet negatief is, maar dat het ook betekent dat vrouwen de weg naar de zorg beter weten te vinden. Want uiteindelijk is abortus medische zorg", legt Iqbal uit.
Moedig voorwaarts
Het is slechts een voorbeeld van het feit dat de Dolle Mina's alles behalve achterhaald zijn. "Ik denk dat je moet blijven vechten om je rechten te behouden", stelt Vroemen. En dan heeft ze het niet alleen over abortusrecht, maar over bredere gelijkheid. "Iedereen is slachtoffer van het patriarchaat", zegt Hermanides. Ook mannen ondervinden de nadelen ervan. Zo worden zij bijvoorbeeld nog altijd scheef aangekeken als ze een 'papadag' nemen.
Het diepgewortelde patriarchaat is daarmee volgens deze jonge Dolle Mina's nog lang niet ontmanteld. Van zelfbeschikkingsrecht tot loonkloof: er is een hoop terrein te winnen. Toch overheerst er geen pessimisme. "Ik ben juist heel hoopvol", zegt Iqbal.