Waarom Nederland een mannenprobleem heeft

Een te nauwe mal

"De definitie van mannelijkheid is te nauw", zegt Sedee. "Je hoort dat je sterk moet zijn, niet moet zeuren over je problemen en de kostwinner moet zijn." Hij wilde met zijn serie een alternatieve invulling geven aan het begrip man-zijn. "Wat als we de definitie verbreden naar zorgzame mannen, mannen die misschien níet willen werken? Dan wordt de man pas echt geëmancipeerd."

Volgens Sedee heerst er nog altijd een hardnekkig clichébeeld van de man als stoere, zwijgzame figuur die zijn emoties inslikt en vooral moet presteren. Dat beeld wordt mannen deels van buitenaf opgedrongen – door de maatschappij, opvoeding en media – maar zit ook diep vanbinnen. Zelfs mannen die zeggen te geloven in gelijkheid lopen vaak onbewust vast in traditionele rolpatronen.

De thuisblijfvader die geen man meer voelde

Sedee sprak met Tim Gouw, een thuisblijfvader die dacht dat hij zich volledig had losgemaakt van het oude man-ideaal. Zijn vrouw had een goede baan, hij zorgde voor de kinderen. Toch bekroop hem aan het einde van de dag het gevoel dat er 'iets miste'. Alsof hij – ondanks alle goede bedoelingen – niet helemaal voldeed aan wat het betekent om man te zijn. "Hij had de luiers verschoond en het eten gemaakt, maar voelde zich toch minder man", zegt Sedee. "Dat zegt iets over hoe diepgeworteld die stereotypen zijn."

Vrouwen zijn verder

Opvallend genoeg zijn vrouwen, in Sedee’s ogen, op veel vlakken geëmancipeerder dan mannen. "Als je emancipatie definieert als: vrij zijn om te zijn wie je wil zijn, los van stereotypes, dan zijn vrouwen daarin verder. Het is bijvoorbeeld veel normaler voor vrouwen om te praten over mentale problemen, of om goed hun best te doen op school. Jongens worden daar nog vaak op aangekeken - het is 'niet stoer' om school leuk te vinden."

Ook in zijn eigen relatie merkt Sedee hoe bevrijdend het is als vaste rolverdelingen verdwijnen. "Er zijn geen voorgeschreven regels over wie wat doet in het huishouden. Dat geeft lucht."

Volgens Sedee kunnen heteromannen veel leren – niet alleen van vrouwen, maar ook van homo- en transmannen. "Zij zijn vaak al losser gekomen van die traditionele invulling van mannelijkheid."

Politiek negeert het mannenprobleem

Opvallend is dat de politiek nauwelijks aandacht heeft voor de problemen van mannen. "In geen enkel verkiezingsprogramma van 2023 stond iets over mannenproblematiek", zegt Sedee. "Voor vrouwen zijn er wel plannen, zoals betere gezondheidszorg. Hartstikke terecht, maar er zijn ook serieuze mannenproblemen."

Toch wordt ‘de man’ wel vaak genoemd – vooral op rechts. Maar dan meestal in nostalgische zin: als een roep om terug te keren naar ‘echte mannelijkheid’. "Dat is geen oplossing, maar een terugval in oude patronen", stelt Sedee. "Alsof het antwoord op de mannencrisis is dat vrouwen weer achter het aanrecht moeten. Daar help je niemand mee."