Hoe gaan blijf-van-mijn-lijfhuizen te werk in geval van femicide?
- Nieuws
- Hoe gaan blijf-van-mijn-lijfhuizen te werk in geval van femicide?
Op de plek in Gouda waar dinsdag een vrouw werd doodgeschoten door haar ex-partner, groeit de bloemenzee nog altijd. De vrouw verbleef daar in een blijf-van-mijn-lijf-huis omdat ze al langer door hem werd bedreigd. Maar die opvangplek was in dit geval dus niet voldoende. Hanneke Bakker is directeur-bestuurder van Blijf groep, een organisatie met opvanghuizen. Barbara Godwaldt is gespecialiseerd in 'intiem geweld' en femicide. Ze vertellen meer in NOS Met het Oog op Morgen.
Video niet beschikbaar
"Femicide is altijd enorm ingrijpend. In eerste plaats voor de familie, kinderen en alle mensen om deze vrouw heen", zegt Bakker. "Maar het is ook echt ingrijpend voor de hulpverleners die hun werk doen, of de politie die erbij betrokken is."
Groot tekort aan plekken
Hanneke Bakker is directeur-bestuurder van Blijf groep, een organisatie met opvanghuizen. Ze vertelt dat er waar ze werkt meer dan 200 plekken zijn. De Blijf groep vangt daar (meestal) vrouwen op met kinderen. De kinderen zijn vaak onder de twaalf jaar oud.
Over de opvang zegt Bakker: "Dat gebeurt ook op levensbedreigende momenten, wanneer mensen met politie en Veilig Thuis in aanraking zijn en in eerste instantie op een noodbed terechtkomen." In dergelijke serieuze situaties wordt ervoor gezorgd dat er plek is, desnoods in een hotel. "Er is een hele hoge druk op die opvang, in heel Nederland er is een groot tekort aan plekken", vertelt Bakker.
Niet bekend wie er wonen
Een deel van de blijf-van-mijn-lijfhuizen is op een geheime locatie. In het geval van de opvanglocaties van Bakker, van het Oranjehuis, zijn de plekken niet anoniem: "Tien jaar geleden is dat ontstaan, toen begon al het idee van dat het niet helemaal een antwoord is op het probleem." Bakker vervolgt: "Er moet perspectief zijn op veiligheid en toen gebeurde het ook met de geheime locaties dat vrouwen soms van plek naar plek moesten, omdat er toch ontdekt werd waar iemand woonde."
De plekken zijn dus niet geheim, maar de organisatie zorgt er wel voor dat niet bekend is wie er wonen. "Geen naambordjes per se, maar ook dat postadressen en digitale gegevens goed beveiligd zijn", zegt Bakker.
Diepgeworteld samenlevingsprobleem
"Femicide is nog steeds iets wat achter de voordeur plaatsvindt, daar moeten we echt met elkaar stappen in maken. We moeten erkennen dat het een diepgeworteld samenlevingsprobleem is." Bakker pleit voor meer bewustwording. Ze sluit af: "Het is de grootste vorm van geweld in Nederland en we weten eigenlijk nu al dat het over twee weken weer in het nieuws is..."
Luister voor meer informatie het gehele fragment.