'Terrasjes-samenleving': kritiek op relaxt werkend Nederland

Volgens Den Boon legt het nieuwe woord de vinger op een zere plek in het maatschappelijke debat. Zijn we in ons land té comfortabel geworden? "De doorslag richting ontspanning, consumptie en gemakzucht zou op termijn economisch schadelijk kunnen zijn."

Oproep tot evenwicht

Het woord is geïntroduceerd door René Cuperus in het kader van de politieke impasse en een oproep tot een nieuw sociaal-economisch evenwicht. Volgens Cuperus schuilt er een risico in het gemak waarmee we onze vrije tijd consumeren, zonder oog voor de noodzaak van economische inzet en groei. "Terrasjes-samenleving is een wat ongunstige term voor een samenleving waarin burgers, en daarmee zij die deel uitmaken van het arbeidsproces, zo veel mogelijk vrije tijd willen om uit te gaan en op terrasjes te zitten", legt Den Boon uit.

Cappuccino in de zon

De terrasjes-samenleving is daarmee verwant aan termen zoals 'vrijetijdssamenleving' of 'postindustriële luiheid', maar krijgt door zijn concrete beeldtaal, met een cappuccino in de zon, een bijna ironisch karakter. Toch is de boodschap scherp. "Het is een kritiek op een houding waarin arbeid onder druk staat, maar de levensstandaard behouden moet blijven", aldus Den Boon.

Van terras naar Van Dale?

Wat op het eerste gezicht klinkt als een zomerse grap, blijkt beladen met politiek-maatschappelijke urgentie. Of terrasjes-samenleving de Dikke Van Dale haalt, is nog maar de vraag. "Eén zwaluw maakt nog geen zomer", lacht Den Boon. "Een woord moet vaker worden gebruikt, in verschillende contexten, voordat het in aanmerking komt voor opname." Toch ziet de hoofdredacteur potentie. "Het is actueel, visueel sterk, en vat een maatschappelijk sentiment kernachtig samen. Zulke woorden hebben overlevingskans."