De natuur is meedogenloos, en de mens ook

De afgelopen weken heb ik 's avonds gekeken naar Spring Watch op de BBC. Een soort Vroege Vogels op tv met veel camera's op vogelnesten gericht.

Het was een slachting. Het was elke dag een drama. Buizerdjongen die niet lekker meekwamen werden door de moeder aan de andere jongen gevoerd, Vlaamse gaaien die één voor één een merel nest leegplunderde. En als top drama een nachtzwaluw die na het uitkomen van het tweede ei om het te vieren het eerste jong meteen opat.

De natuur is meedogenloos. Alleen jezelf telt. Louter overleven van de soort. En toen moest ik toch aan de mens denken. Zijn wij uiteindelijk ook zo. We zijn in ieder geval het punt van louter overleven ver voorbij. En ik denk dat er in ons oerbrein, ons reptielenbrein, iets anders voor in de plaats is gekomen.

Geld. Wij zijn geldverslaafd. Overleven is niet de cruciale afweging voor ons. Geld is de afweging. Een voorbeeldje. Dit is het verhaal van het No Art Festival. In het Flevopark in Amsterdam. Dat was afgelopen zaterdag. Het Flevopark(je) in Amsterdam is 400 bij 400 meter. En het is een natuurpark. Dus er is geen stadverlichting zodat 's nachts de vleermuizen en de vogels en de egels en de vossen een beetje redelijke natuur midden in de stad hebben. Er wordt speciaal gemaaid, stukken ruig gelaten, kleine watertjes voor insecten. Dat soort dingen. Een natuurpark.

En heel soms, als uitzondering, mag er een klein festivalletje plaatsvinden. Maximaal 1500 mensen. En nu is er het No Art festival. Op deze postzegel kwamen 15 duizend mensen bijeen voor een commercieel festival. 15 duizend. Die dansen de wormen weg, verstoren vleermuizen. De hele shit. En het is ook nog broedseizoen. En ze sluiten voor alle installaties en hekken en aggregaten en podia het hele park voor 2 weken af. Met de hele nacht voor de beveiliging enorme schijnwerpers.

Zoals Pipo de Clown het al voorspelde: Dag Vogels, Dag Bloemen, Dag Kinderen. Zelf zegt de organisatie op hun website over het festival "Flevopark is one of the most beautiful pieces of nature located in east part of Amsterdam, with an atmosphere that is truly magical."

Het Flevopark is een van de meest betoverende stukjes natuur in Amsterdam. Dus ze weten het wel. En dan is mijn vraag wat gebeurt er in het hoofd van de organisatoren dat ze denken, dat is het meest betoverende stukje natuur in Amsterdam, daar gaan we met 15 duizend mensen effe lekker feesten! Hoe bedenk je dat? Dat kan toch alleen geld zijn. Er is geen enkele logische andere reden. Geld heeft het denken overgenomen.

Kijk, dat er 15 duizend jonge mensen op af komen, naar het mooiste stukje natuur van Amsterdam, dan begrijp ik nog. Die hersenen zijn nog niet af. God verhoede dat die ook nog stemrecht gaan krijgen zoals sommige mensen willen!

En het stadbestuur is nou eenmaal, ja, een stadsbestuur. Dat is ingewikkeld, met beloften en regels en coalitie. En dan is het broedseizoen ook weer zo een zinnetje. En natuurpark. En vleermuisjes. En als toppunt van geldzucht boden ze ons, bewoners, geld aan. 150 euro voor de geluidsoverlast. Ze kwamen aan de deur en als ik die 150 euro aannam moest ik wel een verklaring ondertekenen.

Een verklaring dat ik akkoord ging, let op, dat er niet gemeten zou worden of de geluidsnorm wel werd gehandhaafd. De teringlijers. Eerst zeggen ze, je krijgt 150 euro, en dan opeens is het een 'niet meten'-verklaring. Ik wil dat er wel gemeten wordt!

Goed, wat ik wil zeggen is dit. Geld is enige afweging. Het reptielenbrein van deze mensen denkt alleen aan geld. Thierry Baudet had gelijk: de reptielen zijn aan de macht.