Mediaforum: ‘Sportnationalisme is niet zo erg als journalisten hun werk goed blijven doen’
- Nieuws
- Mediaforum: ‘Sportnationalisme is niet zo erg als journalisten hun werk goed blijven doen’
[KRO-NCRV] Met de Olympische Spelen voor de deur wordt ook het sportnationalisme weer aangewakkerd. Doorgaans vinden we ‘onze’ mannen en vrouwen geweldig. Dat sportnationalisme is niet anders dan in andere landen, maar gaat het niet te ver? Moeten sportjournalisten een tandje terug doen? Volgens journalist en televisiemaker Erik Noomen was het een geschenk voor de sportjournalistiek dat Nederland niet meedeed met het EK Voetbal. “Als we die Nederlanders wegfilteren, dan blijkt er nog zoveel moois te zijn zoals IJslandse voetballers.”
Sportnationalisme
Noomen is er van overtuigd dat er meer mooie sportverhalen tevoorschijn komen wanneer sportjournalisten verder kijken dan de Nederlandse landsgrens. Dat het publiek zich laat meeslepen begrijpt hij wel, maar dat het soms zo groot wordt gemaakt, vindt hij onbegrijpelijk. “Wat heb je er aan?” Ter illustratie noemt hij het Nederlands elftal dat iets wint. “Dan denk ik niet ‘wij hebben gewonnen’, dan denk ik die groep van 11 voetballers heeft iets gewonnen. En ik persoonlijk helemaal niets. Ik ken ze niet! Ik weet niet hoe ze denken over politiek, over sociaal economische vraagstukken. Ik heb geen enkele band met die mensen."
Stef Clement
De televisiemaker vraagt zich af of er niet meer interessantere verhalen zijn te vinden als sportjournalisten zich minder focussen op nationale trots. Nando Boers denkt daar anders over. “Iedereen wil nu alles weten over Dafne Schippers”, zegt hij. “Sport is verhalen.” Als voorbeeld noemt hij Stef Clement die zaterdagavond bij de Avondetappe vertelde over zijn ploeggenoot Jarlinson Pantano, een Colombiaanse renner die een etappe won. “We kenden hem niet, maar nu wel omdat een Nederlandse jongen bij hem op de kamer heeft geslapen en nu vertelt wat voorn jongen dat is.” Noomen hoopt dat de sportjournalistiek zich minder laat meeslepen met het succes van Nederlandse sporters, maar meer op zoek gaat naar interessante persoonlijkheden achter sporters, ‘om niet drie, maar tien minuten’ van zo’n sporter te genieten in een talkshow.
Juichcultuur
Volgens Boers is sportnationalisme helemaal niet zo erg, maar moeten sportjournalisten zorgen dat als een Nederlander wint, hij ook nog steeds kritisch wordt benaderd. “En dat doe je dus niet door dingen weg te sussen. Dat gebeurt aan de lopende band.” Noomen erkent dat de juichcultuur in de sportjournalistiek een probleem is: “Sport moet een feestje zijn, en als je daar kritisch op gaat inzetten met een gestrekt been, dan kun je de donder op zeggen dat je het feestje verpest. En dat is het ergste wat je kunt doen in Nederland.”
Gerelateerd
