'Ecoducten zijn de gaafste wegen die er maar bestaan'

Vandaag wil ik mijn spreekbeurt houden over het ecoduct. Ecoducten zijn de gaafste wegen die er maar bestaan, omdat ze nu eens niet voor mensen, maar voor dieren zijn gemaakt. Ecoducten zijn doorgeefluiken. Ecoducten zijn handen van de natuur die zeggen: 'Kom maar reeën en dassen, wij zetten jullie wel veilig over. Loop maar door, almaar rechtdoor langs onze groene wanden. Hier kan niets gebeuren.' Ecoducten zijn de klaarovers van de natuur.

De eerste twee ecoducten werden in 1988 geopend en inmiddels telt ons land er al meer dan zeventig. Ecoducten helpen niet alleen reeën en dassen van het ene natuurgebied naar het andere, maar ook hazen, egels, vleermuizen, vlinders, slangen, kikkers en loopkevers. Hoe gaaf is dat? Er zijn mensen die hun naam zouden willen terugzien op het bordje van een straat of plein, maar die hebben zeker nog nooit aan een ecoduct gedacht.

Nederland loopt voorop met ecoducten, daarom gaat mijn spreekbeurt er ook over. Tijdens mijn onderzoek naar wildpassages, zoals ecoducten ook wel heten, stuitte ik op iets raars. Namelijk dat er in ons land ook alweer een is afgesloten. Niet vanwege het uitblijven van passanten, maar juist door een teveel eraan.

Hè? Hoe zit dat? Heb ik iets gemist?

Het gaat om ecoduct Oud Reemst dat het Nationaal Park de Hoge Veluwe verbindt met Planken Wambuis. Het is een ecoduct van 35 meter breed dat met miljoenen aan belastinggeld is aangelegd over de N310. Iemand, echter, heeft aan de zijde van het Nationale Park een hek neergezet, omdat er te veel inloop was van wilde dieren. Die woorden werden gebruikt door de verantwoordelijken voor dat hek: de bestuurders van Nationaal Park de Hoge Veluwe. Zij hebben eigenhandig een decreet uitgevaardigd en het ecoduct gesloten. Een hek als pushback voor de dieren. Wat?

Een ecoduct, dat wil ik in deze spreekbeurt nog even benadrukken mocht dat nog niet duidelijk zijn, is er juist om de inloop en uitloop van wilde dieren te bevorderen. Om de ontsnippering van de natuur, zoals het zo mooi wordt genoemd, zonder ongelukken te laten verlopen.

Maar die ongelukken hebben zich door toedoen van dat hek al voorgedaan. Een wolvenfamilie is afgelopen jaar gedecimeerd. Papa en mama konden namelijk wel over het hek klauteren, maar hun kleintjes niet. Om zich toch bij hun ouders te kunnen voegen staken de welpen de drukke provinciale weg over. Drie ervan werden in één keer overreden. En later die herfst nog eens twee familieleden.

Ik dacht: ik houd een gezellige spreekbeurt over ecoducten, maar dit gaat helemaal de verkeerde kant op. Desalniettemin moet nu de onderste steen boven. Want wie de dieren met opzet kwaad doet, is strafbaar. Dat staat in de Europese habitatrichtlijn. Dus wie is er verantwoordelijk voor deze illegale afsluiting? Wie staat er aan het hoofd van de parkdirectie? Seger baron Van Voorst tot Voorst? Paste zijn ego soms niet in zijn achternaam en heeft hij hem daarom maar verdubbeld?

De baron met de verlengde achternaam steekt niet onder stoelen of banken dat wat hem betreft de wolven mogen worden afgeschoten. Met de edelherten en zwijnen erbij, omdat ook die te veel schade aanrichten, zo beweert hij. Wat dat betreft moeten we de directeur van Nationaal Park de Hoge Veluwe niet aanduiden met Seger baron met de verlengde achternaam, maar Seger baron met de dubbelloops achternaam. Haha, een beetje humor mag best in een spreekbeurt.

Trouwens, dat onwettige hek van baron Dubbelloops wordt al zes jaar door de Provincie gedoogd. Spelen zij samen onder een hoedje? Het hek weert niet alleen dieren, het sluit ze ook op. Ze kunnen het park in noch uit. Van een ecoduct heeft Seger Dubbelloops een egoduct gemaakt.

Helaas mag mijn spreekbeurt maar vijf minuten duren. Er is geen tijd meer voor vragen, maar ik zeg u, hier is het laatste woord nog niet over gesproken. Een spreekbeurt over het egoduct van baron Dubbelloops is in de maak.

Ik wens iedereen een plezierige zondag.