Gedupeerden gaswinning vertellen hun verhaal

Leed in Groningen

Heleen Ekker begint met vertellen. 'Het was zeker indrukwekkend vandaag. De enquête begon vanochtend met het verhoor van Herman de Muik. Hij kon het heel goed vertellen en hij heeft zon beetje alle facetten van de problemen rond de gaswinning meegemaakt. Eerst als klein jongetje van 10 in 1959, was hij getuige van de vondst van het aardgas in Groningen. Later kende hij de mensen die als eerste hebben gewaarschuwd tegen de gevolgen ervan. Weer later had hij ook zelf forse schade aan zijn huis dat minder waard werd als gevolg van de aardbevingsproblematiek. Hij vertelde ook over rechtszaken van mensen die hij kende.'

Een tweede Groninger deed zijn verhaal vandaag; Boer Sijbrand Nijhof. Nijhof vertelt dat deze dag een van de zovelen was. 'Wij hebben in Groningen al zoveel meegemaakt. en allemaal is men doof. Ze luisteren niet naar de Groningers. Het is allemaal geld pompen naar Den Haag, en voor Groningen is er niets overgebleven. Men zegt het is emotioneel, maar het verhaal is nou eenmaal zo. Ik ben maar een heel klein stukje in dat hele verhaal. Er is zo veel leed in Groningen, en daar wordt nooit naar gekeken.'

Geen vertrouwen meer

Nijhof voelde vanaf 1985 de eerste bevingen. De boerderij die al jaren in de familie van Nijhof bestaat, liep flinke schade op en erkenning vanuit de overheid kwam er nooit. 'Dit is nog maar een tipje van de sluier van wat ik meegemaakt heb. Ik heb nog zeven verhuisdozen vol met papier. Mijn vrouw maakt zich er druk om. Ze kwam een papier tegen en zei; "Het is mijn schuld. De wasmachine die in de bijkeuken staat, die veroorzaakt trillingen. Daardoor hebben wij scheuren in de muur." Dat kregen we van een advocaat. Maar niet alleen de bijkeuken was stuk, alles was kapot, en alles werd door de overheid zelf ontkend.'

'Ze sturen blikken vol met juristen naar Groningen. Het is net als bij de ouders van de toeslagenaffaire. Het wantrouwen in de mens. De overheid vertrouwt de Groningers niet en daarom sturen ze er juristen heen die moeten controleren of er schade is. Die schade is altijd 0,0 of maar een heel klein beetje.' Nijhof heeft geen vertrouwen in de commissie. 'Eerst zien en dan geloven als Groninger zijnde. Wij zijn al zoveel jaren weggezet. Hoe kan dat vertrouwen terugkomen? Bij mij niet meer. Zeker niet als ze blikken vol juristen naar Groningen blijven sturen.'

Toch kwam Nijhof vandaag zijn verhaal doen voor de commissie. 'Natuurlijk. Wat ik voor de Groningers kan doen doe ik. Wij moeten voor elkaar vechten, dat er eindelijk eens een keer iemand wakker wordt en zegt jongens zo kan dat niet langer in Groningen. Ze kunnen er wel steeds geld uit pompen, maar niemand die weet dat er nog Groningers wonen geloof ik. Dat heb ik vandaag ook in Den Haag gezegd.'