Roos Schlikker over The Undateables: 'Er wordt te veel gewerkt vanuit een format'
- Nieuws
- Roos Schlikker over The Undateables: 'Er wordt te veel gewerkt vanuit een format'
[KRO-NCRV] De journalistiek lijkt zo nu en dan te veel op een invuloefening, menen journalisten Roos Schlikker en Jan Tromp. Zij waren vandaag te gast in het Mediaforum op NPO Radio 1. "Het verhaal is al bedacht. Er moet alleen nog een mens bij. Er wordt te veel gewerkt vanuit een bepaald format.''
The Undateables
Een goed voorbeeld daarvan kwam deze week naar buiten. De redacteuren van The Undateables, een datingprogramma voor mensen met een beperking, benadert potentiële kandidaten via Facebook met de vraag of ze willen meedoen.
Cheyenne Polderman (23) werd gezien als zo'n potentiële kandidaat en werd benaderd. Daar was ze niet blij mee en dat liet ze blijken op Facebook: "BNN heeft mij ongevraagd medegedeeld dat ik door mijn wijnvlek 'undateable' ben." Daarnaast schrijft ze: "Ze willen laten zien dat iedereen dateable is en niemand anders is dan een ander, maar blijkbaar bepalen zíj wie daarvoor in aanmerking komt. Niet ik." Deze Facebookpost werd breed opgepikt door de media.
Invuloefening
''Typisch weer zo’n invuloefening'', zegt Roos Schlikker. Als freelance journalist is zij vaak genoeg met een specifieke opdracht op pad gestuurd. ''Vooral damesbladen zijn daar goed in. Dan willen ze bijvoorbeeld een vrouw, niet ouder dan 40, die weduwe is geworden en in haar eentje drie kinderen opvoedt'', vertelt Schlikker. ''En dan moet ze er ook nog een beetje leuk uitzien. Ik chargeer, maar zo gaat dat. Terwijl je als journalist juist altijd uit moet gaan van een verhaal en niet van een van tevoren bedacht concept.''
Journalistiek laf
''Roos heeft zo ontzettend gelijk'', vindt Jan Tromp, die jarenlang bij de Volkskrant werkte. ''Op deze manier werken, is journalistiek gezien onmetelijk laf. Het is ook altijd de freelancer die bij zijn lurven wordt gevat, want die durft geen nee te zeggen.''
Volgens Tromp heeft dit te maken met een breder fenomeen binnen de journalistiek. ''Vroeger was de journalistiek buitengewoon geïnstitutionaliseerd. Twee keer per week had de Volkskrant vakbondsnieuws op de voorpagina. Geeuw, zeggen we nu. Liever lezen we iets hyper gepersonaliseerds.''
Niet dat Tromp en Schlikker iets hebben tegen persoonlijke verhalen, maar: ''Wel als ze van tevoren op een redactie bedacht worden'', zegt Schlikker. Daar is Tromp het mee eens. ''Daar heb ik echt bezwaren tegen. Dan mag je jezelf niet het embleem verschaffen journalistiek te zijn. Dat deugt niet.''