Hoe de pleegzorgorganisatie in Vlaardingen kon falen bij mishandeld meisje

Uit het rapport van de inspectie blijkt dat op bijna alle professionele normen onvoldoende wordt gescoord. Mariëlle Bruning, hoogleraar jeugdrecht aan de Universiteit Leiden, benoemt een aantal van de normen: "Het gaat over het screenen van pleeggezinnen, het matchen, het beoordelen van de veiligheid, praten met pleegkinderen apart van pleegouders, het samenwerken met andere organisatie en het inzetten extra deskundigheid."

Toezicht niet in orde

Over de kinderen die op dit moment nog in pleeggezinnen zitten die vallen onder Enver, is geen direct gevaar aan te wijzen. Bruning: "Dit rapport zegt dat de organisatie niet op orde is, dat het toezicht op deze pleegkinderen niet op orde is. Het zegt niet dat de pleegkinderen niet veilig zijn, dat is iets anders." Ze dringt aan op een verandering van het systeem en de mechanismen om die toezicht op een rijtje te krijgen. Enver krijgt negen maanden om de zorg te verbeteren. Ze hebben een verbeterplan liggen waar de inspectie positief over is. Er zijn wel twijfels of ze het wel kunnen veranderen in zo'n korte periode. Pleegzorginstelling Enver zegt de kritische conclusies van de IGJ over haar werk te herkennen.

Tragisch signaal

Het rapport heeft al aanleiding de zware mishandeling die een Vlaardings pleegmeisje is aangedaan. Dat is heel zorgelijk, vindt Bruning. "Door het tragische incident is er een signaal naar de inspectie gegaan en daardoor zijn ze de organisatie in zijn geheel gaan doorlichten. Ze waren misschien al bang dat er meer niet op orde zou zijn, en dat blijkt nu waarheid te zijn geworden." De overheid heeft een beschermingsplicht als het aankomt op kinderen die niet meer thuis kunnen wonen. Maar, zegt Bruning, dan moet de verantwoordelijke organisatie veiligheid goed kunnen screenen.

Oorzaken

Redenen voor het falen van Enver zijn een te hoge werkdruk intern. Dat is onder te verdelen een personeelstekort en verkeerde inrichting van de organisatie. Bruning ziet dat de hele jeugdbeschermingswereld onder druk staat. "Er is te weinig capaciteit, te weinig mensen die het werk willen doen, veel uitstroom en hoog ziekteverzuim." Doordat de jeugdbeschermingsorganisatie kampt met die hoge druk, zijn hun taken doorgeschoven naar Enver. "Dat is heel gevaarlijk, daar moeten we geen genoegen mee nemen. Want we zien nu dat een pleegzorgorganisatie die extra taken helemaal niet op zich kan nemen." Er is sprake van een versnipperd stelsel op het gebied van jeugdbescherming. Aan de ene kant betekent dat niet iedere pleegzorgorganisatie even slecht presteert als Enver, maar aan der andere kant pleit Bruning voor een uniforme manier van werken in dit veld. Uit haar onderzoek blijkt dat elke jeugdbeschermingsorganisatie en elke pleegzorgorganisatie er anders uitziet. "Ze hebben allemaal hun eigen werkwijze, methode en deskundigen die ze gebruiken. Het is de vraag of dit goed genoeg geregeld is in Nederland."