Hoe een 'heks' het type Wilders vrees aanjaagt

Heksen

Het begrip heks is voor schrijver Manon Uphoff literair interessant, omdat het angstaanjagend is voor bepaalde mensen, die ze omschrijft als het ''type Wilders''. Daarmee reageert ze op een recente uitspraak van de PVV-voorman over D66-leider Sigrid Kaag, die haar een ''heks'' noemde. Voor Uphoff een exemplarisch voorbeeld hoe heks als scheldwoord wordt ingezet voor vrouwen die wel stelling durven te nemen. ''Het begrip wordt ingezet om mensen terug in hun hok te krijgen, zodat ze zichzelf ellendig voelen.''

Seksualiteit

Vrouwen en seksualiteit zijn thema's die op een grensverleggende manier terugkomen in het werk van Uphoff. Maar als ze kijkt naar ''de traagheid van ontwikkelingen in de maatschappij'', raakt ze teleurgesteld. Zelf opgegroeid in de seksuele revolutie van de jaren '60, merkt de schrijver tegenwoordig hoe beperkt de omvang ervan was. ''In principe weten we nog best weinig af van vrouwelijke seksualiteit, wat dat betreft lopen we nog achter. Ik denk dat vrouwen dat zelf ook niet heel goed weten, op het gevaar af dat ik aan het generaliseren ben.''

Ook voor mannen liggen er veel kaders klaar hoe seksualiteit eruit zou moeten zien, denkt Uphoff. ''Maatschappelijk zijn we helemaal niet zo ver in het échte gesprek wat seks überhaupt is.'' Waar anderen de verlossing in yoga zoeken, ervaart Uphoff juist de kracht van seksualiteit. ''Het gaat om het opheffen van de grenzen, dat je even niet weet waar jezelf begint en waar de ander ophoudt. Dan ontstaat er een fysieke verwarring, dat vind ik heel fijn aan seks. Het is een ontzettend aangename ervaring om het besef, van wie jezelf bent, kwijt te raken.''

Twitter

Lange tijd heeft Uphoff gedacht dat Nederland een vooruitstrevend, ontwikkeld, modern, tolerant land is. Dat blijkt stukken minder het geval te zijn als ze zich begeeft op sociale media. ''Als er een land is waarin de hysterie breed heerst, dan is dat Nederland wel: Twitter-fitties, absurde trending hashtags en volkomen uit hun verband getrokken ideeën en overtuigingen die de ronde doen. Dat is in geen enkel ander Europees land zo sterk als in Nederland.''

Desalniettemin ziet ze ook de kracht van het medium: ''Het is een democratiserend instrument. De volleybal-vrouwen uit Noorwegen kwamen in het geweer tegen de kledingvoorschriften; dat moest in een bikini-broekje en een zeer klein bovenstukje. Die vrouwen waren het zat en hebben nu andere kleding waar ze zich comfortabeler in voelen. Wat ik dan fantastisch vind aan Twitter, is de snelheid en het tempo waarmee je kan reageren en met elkaar een beweging in gang kan zetten.''