'Midsommar' is een nachtmerrie in daglicht: 'Deze film moet je echt beleven'

Een groep vrienden gaat naar Zweden om 'Midsommar' te vieren; de langste dag van het jaar. Het feest begint idyllisch, maar neemt al snel een andere wending. Alink: "Het eerste halfuur was ik emotioneel uitgewoond. Er gebeurt iets en dat is op zo'n filmisch ingenieuze manier vormgegeven, de regisseur weet zo goed hoe hij met camera, geluid en suggestie je in een situatie meesleept: je bent platgeslagen."

Vijf kwartier sprakeloos

En dat is dan nog maar het begin. Alink: "Het eerste uur en kwartier ben je sprakeloos. Maar de filmvorm is eigenlijk wat interessanter dan het daadwerkelijke verhaal. Ik raad de film absoluut aan ondanks dat ik het eind niet echt bevredigend vond. Ik vind dat de film de spanningsboog niet helemaal vasthoudt. Maar, het is wel een sensatie en je moet het echt beleven. Het is een heel andere visie op het horrorgenre."

Maar wat is nou zo aantrekkelijk aan een horrorfilm: koesteren wij een verlangen naar angst? Alink: "Het voordeel aan enge verhalen is dat je in feite veilig bent. Net als met een achtbaan, je kunt de sensatie ervaren van totale angst en alles wat er dan door je lichaam giert als een soort afweersysteem voor echt gevaar. Maar we zitten gewoon veilig in de bioscoop of thuis en we kunnen gewoon heerlijk genieten van al die prikkels en sensaties.

Grimmige onderwerpen en de duistere geest

Daarnaast opent het volgens Alink veel in literair opzicht, "zoals het genre ook begonnen is. Je kunt doordat het onderwerp grimmig en duister is naar plekken van de menselijke geest en gebeurtenissen waar je anders niet terecht komt die veel te naar zijn en onhebbelijk voor andere verhalen maar wel heel erg veel waarheid bevatten."

Meer van De Nieuws BV?

Volg ons op Instagram, Facebook en Twitter.