'Een penis is mooi, maar vaak zit er zo'n lul aan vast'

Feminisme in de jaren '60 en feminisme van nu verschilt niet veel: de strijd voor gelijkheid is nog niet gestreden. Anja Meulenbelt, schrijver en politicus, werd met haar boek 'De schaamte voorbij' een van de sleutelfiguren van de tweede feministische golf. Zij ziet ook nog gelijkenissen tussen het feminisme van toen en nu: "Er is wel veel veranderd maar nog niet voldoende."

Meulenbelt: "Voor de wet zijn we nu gelijk. Je kan nu in je eentje besluiten dat je gaat scheiden, mishandeld worden dat mag niet meer, maar de mentaliteit kan je niet vastleggen. We leven echt in een tijd van een backlash. Je ziet nu allerlei nieuwe helden ontstaan die arme mannen beloven dat de mannelijkheid 'die is afgepakt door die verschrikkelijke feministen' weer terugkomt."

Voor de wet gelijk

Toen Milou Deelen, journalist, lid werd bij het studentencorps merkte ze dat ze niet gelijk werd behandeld als mannen. Wanneer zij seks had kreeg ze nare opmerkingen te horen, terwijl de jongen met wie ze ging werd ge high-fived: "Ik vond dat zo oneerlijk, we doen gewoon hetzelfde. Toen dacht ik, hier moet wat van gezegd worden. Ik had er last van, en het ging over mij en mijn seksualiteit. En ik was het er zo mee oneens."

"Ik kwam uit een tijd waar werd verwacht dat wij alles zouden opgeven voor het huwelijk en de kinderen,"vertelt Meulenbelt. "Dat was nog heel normaal. En, dat idee, de ware bestemming van een vrouw is man en kinderen, dat waren toch rare tijden als je dat nu bekijkt."

Met een pilsje de wc op gerend

Maar, in de jaren '60, de Summer of Love kwam men op voor vrijheden. Meulenbelt: "Dat was heerlijk. Ik ging weer studeren, ik ging bezetten, ik zat in linkse groepen. Als ik zin had in een man versierde ik die zelf. Ik heb nog wel eens eentje met een pilsje de wc op gejaagd, die vond dat zo eng dat hij er niet vanaf durfde te komen. Dat waren wel tijden waarin ook vrouwen voor het eerst mochten experimenteren met 'wat wil ik nou eigenlijk?'"

Uiteindelijk schreef Meulenbelt het taboe-doorbrekende boek 'De schaamte voorbij'. Dat het zo'n impact zou hebben had ze niet verwacht: " Ik bedacht later, ik schreef over dingen die we mee maakten en ik kon nergens een boek vinden waarin het beschreven stond zoals ik dat leidde. Dat is toch raar? Er gingen duizenden vrouwen anders leven dan hoe ze vroeger leefden en ik kon er niks over vinden. Dus ik dacht, nou dan doe ik het."

Iedere vrouw is lesbisch, behalve zij die het nog niet weten

In haar boek komen mooie leuzen voor zoals 'iedere vrouw is lesbisch, behalve degenen die het nog niet weten'. Meulenbelt: "Dat was een grap. Ik ken ook vrouwen die het geprobeerd hebben maar het ging niet. Dus ja dan heb je pech."

Meulenbelt: "Ik werd hartstikke verliefd op een vrouw terwijl ik het niet verwachtte. Ik had geleerd dat je lesbisch was als je een hekel had aan mannenlichamen, maar dat had ik niet. We hadden wel een grap toen: 'Ik heb niks tegen een mooie penis, maar er zit soms zo'n lul aan vast'."

Een absoluut haatobject

"Ik heb een koffer met brieven gekregen", vertelt Meulenbelt over de haatreacties op haar boek. "En er werd geschreven dat het een schande was. Ik ben een absoluut haatobject. Maar dat is tegenwoordig iedereen die zijn kop boven het maaiveld uitsteekt."

De strijd en de haatreacties waarmee die gepaard gaat, scheelt niet veel van de jaren '60 en nu. Gaan we dan terug in de tijd? Deelen: "Wat deel van het probleem is, is dat mensen denken dat we er al zijn. Terwijl dat echt niet zo is. Ik vind het wel vervelend dat ik op vlakken nog steeds anders word behandeld omdat ik vrouw ben. Dus bijvoorbeeld als ik over straat loop dat er naar me kan worden gefloten, of dat er wordt geslutshamed."

Meulenbelt: "Mijn klacht over de hele seksuele revolutie was dat het leek dat mannen exact hetzelfde bleven." Dus, de derde feministische golf gaat over de emancipatie van mannen? Deelen: "Daar sluit ik mij helemaal bij aan."

Meer van De Nieuws BV?

Volg ons op Instagram, Facebook en Twitter.