Binnenland

Waarom je geen boekjes over adoptie moet lezen

foto: ANPfoto: ANP

Nieuws
Waarom je geen boekjes over adoptie moet lezen

[Human] Er zijn mooie én minder mooie verhalen over adoptie. Maar wat zijn de verhalen van de mensen die zélf zijn geadopteerd? In de nieuwe podcast van 3FM Tussenuur (Human) praat Luc Sarneel met drie gasten die geadopteerd zijn over de positieve en negatieve kanten van adoptie.

Deze aandacht voor adoptie komt vanwege een webserie die deze weken te zien is op het YouTube-kanaal van NPO3: Ik Kom Niet Uit Sri Lanka. In deze serie onderzoekt Dinja Pannebakker van FunX, die vlak na haar geboorte werd geadopteerd uit Sri Lanka, waarom ze eigenlijk totaal geen behoefte voelt om op zoek te gaan naar haar biologische ouders.

Sterker nog, ze ontwikkelde welhaast een afkeer ten opzichte van Sri Lanka, voornamelijk veroorzaakt door de rootsreis die ze met haar adoptieouders maakte toen ze een jaar of dertien was. Pannebakker voelt zich honderd procent Nederlands. In de serie onderzoekt ze daarom in hoeverre afkomst je identiteit bepaalt.

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Is het nou mooi of niet?

"Ach adoptie, dat is is toch iets prachtigs moois", begint 3FM-dj Luc Sarneel de podcast van Tussenuur, het jongerenplatform van Human bij NPO 3FM. Maar is dat wel zo? Om daar achter te komen, nodigde Sarneel drie jongeren uit, die alledrie zijn geadopteerd en een uitgesproken mening hebben over het fenomeen.

Sanne van Rossen (geadopteerd uit Sri-Lanka) schreef het boek Het verdriet van Sri Lanka, Kevin van Lanen (geadopteerd uit Roemenië) legde zijn wederontmoeting met zijn biologische familie vast op zijn YouTube-kanaal en Soorien Zeldenrust (geadopteerd uit Zuid-Korea) is adoptiecoach en heeft haar eigen bedrijf: Soo Bijzonder. Samen duiken ze dieper in de positieve en negatieve kanten van adoptie.

Het kind staat voorop

Zo verklaart Zeldenrust de daling van het aantal geadopteerde kinderen. "Bij sommige gevallen van adoptie is er sprake van kinderhandel en soms worden ouders voorgelogen met de belofte dat ze hun kind weer gaan zien." Door deze negatieve berichtgeving over adoptie, is er een daling in het aantal aanvragen. Verder vindt Zeldenrust het belangrijk dat het kind voorop staat. "Adoptieouders moeten zichzelf op de achtergrond kunnen zetten."

Van Lanen hoort vaak verhalen van adoptieouders die veel te veel tijd nemen om theoretische boekjes door te lezen, over hoe je met een geadopteerd kind om moet gaan. "Pleur op met die adoptieboekjes en focus je op het kind zoals ieder ander ouder dat zou doen!"

(Vnlr: Soorien Zeldenrust, Kevin van Lanen, Sanne van Rossen en Luc Sarneel)

Minder vanuit slachtoffersrol

Van Rossen geeft aan dat ze veel veerkracht heeft meegekregen van haar adoptie-ouders. Uiteindelijk is ze haar biologische moeder gaan opzoeken en een boek gaan schrijven over haar trauma en om bewustwording te creëren.

Ook wilde ze de roze wolk doorbreken die soms om adoptie heen hangt. In haar tweede boek schrijft Van Rossen juist meer vanuit haar kracht en hart. "Hoe kunnen we als geadopteerden minder vanuit het slachtofferperspectief kijken en meer vanuit onze kracht?"