De man van Petra werd veroordeeld voor seksueel misbruik, en zij bleef bij hem

Herrie en lichtflitsen

Keijl weet nog goed hoe haar man Wim enkele jaren geleden van zijn bed werd gelicht. “Het was heel vroeg in de ochtend. We hoorden wat gerommel aan de voordeur en mijn man is gaan kijken.” Er volgenden een hoop herrie en geflits met zaklampen, vervolgens werd Keijls man meegenomen. Zelf had ze amper een voet uit bed gezet of er stonden twee mensen in de slaapkamer. “Ik moest mijn kleren aantrekken en meekomen”, zegt Keijl. “Achteraf denk ik: dat had wel op een andere manier gekund.”

Grijs gebied

Wim had een stichting waarmee hij mensen met problemen hielp. Een van zijn oud-cliënten spande een zaak aan vanwege seksueel misbruik. Wim had namelijk een relatie met deze vrouw voor hij Keijl leerde kennen. “Hij heeft niet kunnen aantonen dat zij op dat moment al geen cliënt meer was”, zegt Keijl, die moeite heeft met de term ‘seksueel misbruik’. “Daarbij denk ik aan iemand die onder dwang is misbruikt. Iemand zegt honderd keer ‘nee’ en de ander gaat door. Daartussen zit een grijs gebied en daar kregen wij mee te maken.”

De andere kant

Niet dat ze de relatie wil goedpraten. “Wim was ongeveer twintig jaar ouder en had een bepaalde machtspositie. Hij had dit niet moeten doen.” Ze had weleens gevraagd of er ooit iets was gebeurd tussen hem en de vrouw, die nog bij de stichting rondliep. “Dat hij daar tegen mij niet eerlijk over was kwam het hardst binnen.” Maar Keijl wil met haar boek vooral de andere kant van dit soort rechtszaken belichten. “Elk verhaal heeft twee kanten. Mensen staan niet stil bij wat het een gezin kan aandoen en wat het allemaal teweegbrengt. Denk er goed over na voor je iemand beschuldigt.”

Koek en ei

Haar man kreeg in hoger beroep een taakstraf van 240 uur. Zijn stichting bestaat niet meer. Hun relatie heeft het wél overleefd. Keijl: “Geen enkele relatie is helemaal koek en ei, maar we hebben het goed samen. We blijven bij elkaar.”