Moet Nederland dreigen met een boycot van het Songfestival? 'We moeten cultuur koesteren, juist nu'

"Het Songfestival is een soort kerstdiner van een hele ingewikkelde familie." Die vergelijking maakt Mikkers graag. Er is volgens de theoloog altijd spanning onder tafel en dat is van alle tijden. De discussie die nu ontstaat is wat betreft Mikkers ook kenmerkend voor het festival.

'Cultuur is poort richting vrede'

Hij snapt dat wat in de echte wereld gebeurt, meeklinkt op het Songfestival, maar vindt persoonlijk cultuur echt van een andere orde. "Je mag hopen dat het op een dag weer vrede is en dan is cultuur een poort richting die vrede."

Statement maken

Oud-ambassadeur Ellen van der Laan vindt juist dat we als land nu wél een statement moeten maken. Ze protesteert elke week met onder andere oud-collega's in Den Haag tegen de situatie in Gaza en het Nederlandse beleid. "Je laat ermee zien dat we als land niet achter het beleid staan van Israël. Natuurlijk stop je de oorlog er niet direct mee, maar op termijn heeft het wel zin."

Ook luisteraar Roy Anand is voor een boycot. "Nederland moet zo ver mogelijk wegblijven bij het festival." En waar luisteraar Arie Koolhaas juist zou willen oproepen er geen politieke zaak van te maken, wordt volgens Anand politiek ook bedreven in de culturele sector.

'Boycot schept geen verbinding'

Koolhaas denkt dat een boycot geen verbinding schept en zou het geen goede zaak vinden als Nederland niet mee zou doen. Als het aan communitylid Hans Mekenkamp ligt, die van plan is om dit jaar naar Oostenrijk af te reizen, dan zou Israël thuis moeten blijven.

En mochten we straks toch allemaal weer naar het Songfestival gaan kijken, dan is het altijd weer de vraag of er bepaald protest in de liedjes doorklinkt. "Hele expliciete protestliedjes die zien we eigenlijk nooit, omdat de EBU dat koste wat kost probeert te voorkomen", zegt Laurens Ham, docent en onderzoeker aan de Universiteit van Utrecht. Ham schreef een boek over protestliederen.

Protestlied Europapa

Hoewel het Songfestival-podium dus niet per se een plek is voor protestliedjes, horen we die volgens Ham impliciet heel vaak wel. Europapa van 'onze' Joost Klein, was daar ook een goed voorbeeld van, vertelt Ham. "Veel mensen zagen het als typische Eurodance, of gabberliedje. Maar veel zagen het ook als pleidooi tegen een bepaald soort vreemdelingenhaat: 'Europe let's come together, it's now or never'."