Wat drijft ultrasporters tot het uiterste te gaan?
- Nieuws
- Wat drijft ultrasporters tot het uiterste te gaan?
Het gaat vele malen verder dan een gemiddelde fietsroute van 200 kilometer, of een triatlon waar je een halve dag mee bezig bent. De echte ultrasporters gaan tot het maximale. Ze slaan nachten over en sporten non-stop achter elkaar om uiteindelijk hun doel te bereiken: de eindstreep. En dan moet niets ze tegenzitten. In Langs de Lijn En Omstreken vertellen drie van deze fanatieke sporters over hun passie.
Bart Verheijen is een van hen. Het was afzien voor hem toen hij in 2017 meedeed aan de Transcontinental race. Een monsterwedstrijd waarbij hij zo'n 4000 kilometer heeft afgelegd in Europa, van België naar Griekenland. In zijn eentje en vrijwel non-stop.
"Ik kon niet meekomen met mijn explosieve vrienden op de racefiets. Ik fietste al jaren, deed mee aan de Amstel Gold Race, Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Drenthe. Maar ik wilde iets doen waarbij ik op lange termijn een prestatie kon bereiken. En toen zag ik een keer de Transcontinental Race voorbij komen. Ik dacht: dit is vet, dit ga ik doen. Ik had me aangemeld, werd ingeloot, en ben toen gaan trainen."
En onderweg maakt Verheijen van alles mee, vertelde hij in de uitzending...
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Geduld
In Amerika zit op dit moment nog Matthijs Ligt. Hij was begonnen aan de Trans Am Bike Race, waarbij hij op de fiets van de ene kust naar de andere wilde fietsen. Maar door ontstekingen heeft hij de strijd moeten staken. "Ik begon al niet te fris aan de race, had een keel- en neusholteontsteking. Ik hoopte dat het beter werd, maar dat ging het niet. Ik kreeg nog problemen aan het zitvlak, dus uiteindelijk heb ik moeten besluiten om te stoppen. Teleurstellend, want ik heb er veel voor getraind, er veel voor gelaten." De Ligt wil graag een andere keer de race nog afmaken. "Het staat nog op mijn lijstje."
Voor Jacomine Eijkelboom is het voorlopig nog even wachten. Zij heeft al meerdere triatlons op haar naam staan, maar wil nu een grote stap verder gaan door mee te doen aan de triatlon XL. Een tocht waarbij zij vanuit Londen gaat hardlopen naar Dover, daar het kanaal zwemmend oversteekt, om vervolgens in Frankrijk met de fiets naar Parijs te gaan. Van de iets meer dan zeventig solo-pogingen van andere deelnemers is minder dan de helft succesvol geweest. Eijkelboom heeft al wel eerder aan grote races meegedaan, maar dit is wel de overtreffende trap. "Maar het weer is op dit moment minder gunstig."
Eijkelboom hoopt dat ze heel binnenkort wel van start kan gaan, om als eerste Nederlander de finish te halen. Ze heeft nog tot 17 juni om daarop te wachten. In de tussentijd bereidt ze zich voor op de race. "Wat als je het zwaar gaat krijgen, hoe kom ik er dan doorheen? Ik heb voor mijzelf bedacht dan van de omgeving te genieten."
